วิถีธรรมกรรมและมรรคในพระพุทธศาสนา : หน้า 218/405

ประโยค - วิถีธรรมกรรมเปล่าก ๓ - หน้าที่ 217 เหรียญบาลเปล่าที่ (ฝา) มือแล้ว แม้เป็นผู้ใครจะตรวจในทุก ส่วน (ของเหรียญ) มีอาจใช้เปล่าตากพลิก (คู) ได้เลย ต่อ ใช้นิ้วนมือ (จับ) พลิกไปมา จึงอาจดูส่วนนี้ส่วนได้ ฉันใด ปัญญาก็ฉันนั้นเหมือนกัน มือจัดสินอารมณ์โดยไม่เที่ยงเป็นตัน โดยธรรมของตนได้ ต่อวิถีซึ่งมีการปัก (จิต) ลงไปเฉพาะ (ในอารมณ์) เป็นลักษณะ มีการกระทบ (อารมณ์) ไปมา เป็นรส ดังว่าเคอเอามาให้ และดังว่าพลิกเอามาให้นันแหละ จึงอตัดสินได้ เพราะเหตุนัน แม้ในองค์ธรรม ๒ นี้ มีสัมมาทิฐิเท่านั้นน่าศราระห์ เข้า以ปัญญาขั้นड़ेโดมิชิตเสมอกัน ส่วนสัมมาสังกัปปะเป็นธรรมที่ ท่านสงเคราะห์เข้าโดยเป็นภิริยา (ก็คือเป็นองค์อุดหนุน) มรรค ถึงซึ่งความสงเคราะห์เข้าได้ด้วย (ธรรม) ขันฺ ๓ นี้ ด้วยประกายนี้ เพราะเน้นนั้นเข้าว่า มรรคเป็น ๓ โดยต่าง แห่ง (ธรรม) ขันฺ ๓ มรรคนันเป็น ๔ ด้วยอำนาจแห่งมรรค ๔ มีโลภัปปดิมรรคเป็นฉัน อีกนึ่งหนึ่ง จะว่าแท้ๆ ฉันใดว่าเป็นอย่างเดียว เพราะเป็นธรรม ไม่กลายเป็นไม่จริง หรือเพราะเป็นฌิญไธรรม เป็น ๒ โดยเป็น โลภะและโลภะระหรือโดยเป็นสังตะและอาสังตะ เป็น ๓ โดยเป็น ธรรมที่ต้องละด้วยทัสสนะและภวนา และโดยเป็นธรรมที่ไม่ต้องละ เป็น ๔ โดยต่างแห่งก็มีเป็นธรรมที่พึงกำหนดรู้อยู่เป็นฉัน และ วิจินฉันโดยอย่างดัง ๆ อย่างเดียวเป็นฉันในอริสตนนี้ พึงกล่าว ดังกล่าวมานี้