ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิทยาธีรรมเปล ภาค ๓ ตอนที่ ๓๙๙
คำว่า "ความอ่อนแอจะเป็นอุปาทาน" ความว่าการทํารมมอ้วน
เป็นปัจจัยแห่งกรรมพนี้แล้ว ของแวะคือถือเอาอัตตา อันเป็นไป
โดยนั้นว่า "เรา Gl" ไปเกิด) เสพมาจั้งหลายในที่ชื่อโจ๊ะ (หรือว่า)
เราจักขาดสูญ (คือไม่เกิด) ดังนี้เป็นต้นอันใด ความอ่อนแอนี้
ชื่อว่าอุปาทาน
คำว่า "เขตนาเป็นภาพ" คือเขตนาที่กล่าวแล้วในที่สุดแห่งเขตนา
อันประมาณไว้เป็นภาพ
[ปัจจุบันผล ๕]
ข้อว่า "ผลในกาลนี้ ๕" ได้แก่ความมีวิญญาณเป็นต้นมีเวทนา
เป็นที่สุดอันมงในบาปนี้เอง ดังบ้างว่า "ปฏิสนธิในปัจจุบันพนี้
เป็นวิญญาณ ความก้าวลง (ในกรรม) ในปัจจุบันภาพนี้เป็นนามรูป
ประสายในปัจจุบันภาพนี้เป็นอัตนะ ภาวะที่กระพบ (อารมณ์) ใน
ปัจจุบันนี้เป็นอัศจนะ ความสวย (วิภา) ในปัจจุบันภาพนี้เป็นเวทนา
ธรรม ๕ ประกาศดังกล่าวนี้ มีในอุปปติทุกภาพนี้ เพราะกรรมที่ทำไว้ใน
ภพก่อนเป็นปัจจัย”"
อรรถ (แห่งบัสนี้น) พึงทราบดังนี้ว่า ในคำนั้น คำว่า
"ปฏิสนธิเป็นวิญญาณ" หมายความว่า สิ่งใดท่านเรียกว่าปฏิสนธิ เพราะ
เกิดขึ้นด้วยอำนาจการเชื่อมต่อ อื่น (กับปัจจุบันภาพ) สิ่งนั้นเป็น
วิญญาณ
๑. เครื่องหมายหัวตามปุจฉานี้ควรออก เพราะอธิษฐานที่วัด เป็นรูปใน เอ๋อ
นำจะถูกต้องกว่า
๒. ข. ป. ๑๓/๕๕