ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมกรมเปล่าภาค 3 ตอนที่ 158
แท้ไม่เป็นเท็จไม่เป็นอื่น ซึ่งพระโมคคัลลานะผู้ตรัสรู้สงบม
ทุกข์เป็นต้นพึงรู้ได้ ดังกล่าว "อรรถแห่งทุกข์คือความบีบคั้น (1)
--- ความเป็นสงฆ์ (1) ---ความร้อน (1) --- ความเปรอะปรน
(1) อรรถ 4 ประการนี้เป็นอรรถว่าทุกข์แห่งทุกข์ เป็นอรรถจริง
แท้ไม่เป็นเท็จไม่เป็นอื่น
อรรถแห่งสมุทัย คือ ความปรุงเอาไว้ (1) ---ก่อนเหตุเข้าไว้
(1)---ผูกไว้ (1) ---พืชพันไว้ (1) อรรถ 4 ประการนี้ เป็น
อรรถว่สมุทัยแห่งสมุทัยสัง เป็นอรรถจริงแท้ไม่เป็นเท็จไม่เป็นอื่น
อรรถแห่งนิรโทษคือความออกไป (1) ---ความว่าง (1) ---
ความเป็นสงบะ (1) ---ความเป็นมะ (1) อรรถ 4 ประการนี้ เป็นอรรถว่ามรรคแห่งนิรโทษัง เป็นอรรถจริงแท้ไม่เป็นเท็จไม่เป็นอื่น
อรรถแห่งมรรค์ คือ ความนำออกไป (1) ---ความเป็นเหตุ (1)
---ความเห็น (ตามเป็นจริง) (1) ---ความเป็นอธิฐ (1) อรรถ 4
ประการนี้ เป็นอรรถว่ามรรคแห่งมรรคสัง เป็นอรรถจริงแท้ไม่เป็น
เท็จไม่เป็นอื่น"
บาถีกล่าวไว้ (ในอื่น) ว่า "อรรถแห่งทุกข์ คือ ความบีบ
คั้น ---ความเป็นสงบะ ---ความเร่าร้อน ---ความแปรปรวน ---ความ
เป็นสิ่งพิสูจร์สุ" ดังนี้เป็นต้น ก็อย่างเดียวกัน
อธิษฐานก็ทุกข์เป็นต้น บันฑิตพึงพอใจด้วยอำนาจแห่งอรรถ 4 ฯ
. ข.ป. ๑๓/๕๔๕