ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคย่อ - วิชธรรมรามเปลศ 3 ตอนที่ 1 - หน้า 313
ส่วนว่าด้วยอยางดำ รูป ๑๑ ด้วยอาณาแห่ง (กลาง ๑ คือ)
ชีวาหลกสกาย กายสกาย วัตถุกสกาย ย่อมเกิดขึ้นแก่คนยอดแต่กำเนิด
คนหนุาหกแต่กำเนิด คนอนมองว้า(ไม่มีมานะประสาท) แต่กำเนิด
คนคะเทยแต่กำเนิด องค์ พึงทราบการกำหนด (รูปปลาบ) ใน
ระหว่างปริมาณรูปอย่างสูงและรูปอย่างต่ำ (คือในระหว่างรูป ๑๐ และ
๑๑) ตามควรเกิด
ครั้งทรายอย่างนี้แล้ว
[คำถามสังเขปจุดปฏิสังขรณ์ปลด ๆ]
พึงกำหนดรู้ความปลดแห่งความแตกต่าง และไม่
แตกต่าง แห่งจุติปฏิสังขิน โดยขั้นอามาน คติ
เหตุ ฯ คนี โนบาน ปีติ วิภาค และวิจาร
(ต่อไป) อีก
[ขยายความ]
ความแห่งคตนั่นว่ามีปฏิสังขิ ๒ อย่างโดยเป็นปฏิสังขิผล
และปฏิสังข์ไม่ผสมกัน และจิตอันมีในลำดับที่เป็นอดีตแหปฏิสัง
นั้นใด พึงทราบความปลดแห่งความแตกต่างและไม่แตกต่างแห่ง
ปฏิสังขิและจิตนั้น โดยขั้นเป็นต้นเหล่านี้ "ปลอกอย่างไร ? ก็
ลงทุปฏิสังขน์มิขึ้น ๔ ไม่แตกต่างกัน (กับจิต) แม้โดยอามาน
-------------------
*เช่นนกทาบอคติรูป ๑๖ เพราะไม่มีจิฏฐิสกะ คนดูนวก็ก็เช่นนั้น เพราะไม่มี
โสดกสกะ แต่ทั่งบงค์ทั้งนวกก็ก็เหลือ ๕๐ เพราะไม่มีจิฏฐิสกะและโสดกสกะ คงนี้
เป็นต้น