วิชาธรรมะเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๓๘ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 239
หน้าที่ 239 / 405

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมเกี่ยวกับการเข้าถึงปิโมกข์ทั้งจากปลาย ขอบ หรือต้นขอบ ขึ้นอยู่กับการเข้าใจและการใช้งานของผู้ศึกษาอย่างเช่นในกรณีของคนหาวัลย์ ๔ คนที่มีวิธีการตัดและนำไปใช้งานที่แตกต่างกัน ซึ่งสื่อให้เห็นถึงการเข้าถึงธรรมะที่เกิดจากปัจจัยต่างๆ เช่น อวิชชา และอารมณ์ การศึกษาต่อไปจึงมีความสำคัญในการปรับมุมมองให้เข้าใจถึงอุปาทานและความเพลิดเพลินในเวทนาทั้งหลาย เพื่อปลดปล่อยจากทุกข์ได้อย่างแท้จริง

หัวข้อประเด็น

-การแสดงธรรม
-ปิโมกข์
-ความเข้าใจในธรรมะ
-อวิชชาและอารมณ์
-วิธีการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิชาธรรมะเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๓๘ นั่น ทรงแสดงแต่ปลายขอบรัง้นบ้าง แต่กลางมาถึงขอบรัง้นบ้าง จุดความ (ซัก) เอาเวลัยแห่งคนหาเวลัย ๔ คนจะนั้น [แสดงแต่ปลายถึงปลาย] เหมือนอย่างว่า ในคนหาเวลัย ๔ คน คนหนึ่ง พบโคน เขาวัลย์เข้า่ก่อน เขาตัดมันที่โคนแล้วชักเอามาจนหมด นำไปใช้งาน ฉันใด พระผู้พระภาคเจ้าก็ฉันนั้น ทรงแสดงปิโมกข์ม ทางแต่ต้น ไปจนปลายว่า "ดังนี้ และ ภิกษุทั้งหลาย สังเวสีทั้งหลาย มีเพราะปัจจัย คืออวิชชา ฯ ฯ ธรรมะจะมีเพราะปัจจัยคืออารมณ์" ดังนี้มี [แสดงแต่กลางถึงปลาย] อึ่งิ ในคนพวกนั้น คนหนึ่งพลัดตอนกลางเวลัยนั้นเข้าก่อน เขาตัดมันตรงกลาง ชักเอาส่วนบนเท่านั้นนำไปใช้งาน ฉันใด พระผู้ มีพระภาคเจ้า ก็ฉันนั้น ทรงแสดง (ปฐูจรสมุทร) ตั้งแต่กลางไปถึง ปลายว่า "เมื่อภูมนันั้นตั้งหน้าถึงดิศรีเววนั้นอยู่ พี่ชมเชนเวทนา นั่นอยู่ ยิวเวทนานั้นติดอยู่ นั่น (ความเพลิดเพลิน) ย่อมเกิดขึ้น นั่นในเวทนาทั้งหลายอันใด อันนั้นเป็นอุปาทาน ภย่อมมีแก่เราเพราะ ปัจจัยอุปลาน ฯ ฯ จตุตถมังมีเพราะปัจจัยคืออิท คดังนี้เป็นต้นก็มี [แสดงแต่ปลายถึงต้น] อึ่งิ ในคนพวกนั้น คนหนึ่งพบปลายเวลัยเข้า ก่อน เขาจับ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More