ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมในแผ่นดิน ๓ - หน้า ๑๖๙
เป็นข้อแรก เหตุว่ารู้ได้ง่าย เพราะเป็นของหยามและเป็นของสาธารณะ
แก่สัตว์ทั้งปวง สมถวิลสร้ไปในคำบัณฑิต เพื่อแสดงเหตุแห่งทุก-
สังนันแหละ นี้โบราณสัตว์ตนั้นไป เพื่อให้รู้ความดับแห่งผลอ่อนมี
เพราะความดับแห่งเหตุ มรรสัตว์ที่ในที่สุด เพื่อแสดงอุบายบรรลุ
นิรโรสลัน้น นั้นหนึ่ง ศรัลุก่อนเพื่อยังความสงเวชให้เกิดแก่สัตว์
ทั้งหลายผิดใจในราชาแห่งความสุขในกพ ศรัลสมุทรในคำบันนั้น
เพื่อให้ทราบว่า "ทุกนัน้น ตัตหามได้แต่งขึ้นก็ไหม มันขึ้นเพราะ"
เหตุขุนอนมีพระอิสราเป็นต้นกันก็หาไม่ แต่ฉันนี้ขึ้นเพราะ
ตนหานี้" ต่อมั่นรสรณ์โรส เพื่อยังความโล่งใจด้วยได้เห็นนิสสรณะ
ให้เกิดแก่บุคคลทั้งหลาย ผู้ใจสด เพราะถูกกับทุกข์ทั้งเหตุรองจำ
แล้วแสงหาความออกไปจากทุกข์ ต่อมั่น จึงรสรธรรมอันเป็นธรรม
ยังนิรโรให้ร่มพร้อมเพื่อบรรลุรสโร และ
วันนี้ฉันโดยลำดับในอริยสัจนี้ พึ่งทราบดังกล่าวมานี้
[โดยฉันฉายว่านี้ว่า ชาติเป็นต้น]
ข้อว่า "โดยฉันฉายว่านี้ว่าเป็นต้น" ความว่า ธรรม
ทั้งหลายยังชาติเป็นต้นนั้นใด พระผู้พระอภาคเจ้าผู้มีอร่อยสงแจงอธิษ-
สังทั้งหลาย ได้รสรไว้ในนิทานแห่งอริยสัจ ๔ คงนี้ คือ ธรรม ๑๒
ประการสรไว้ในนิทานแห่งทุกข์ว่า "ความเกิดก็เป็นทุกอย่าง๙