ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค~ วิสุทธิมรรแปล ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้าที่ 84
สังขาร) นี่เป็นกามาวจร เทนี่เอง แต่มอารายังพวกก็ต้องการเอา
เมตตาและอุเบกขาเข้าในอินิยมสงบด้วย คำงอาจารย์เหล่านั้น
ไม่ควรถือเอา เพราะว่าโดยความแล้ว เมตตาก็คือ โถส อุเบกขา
ก็คือศัตรูขัดดูเบากับนั่นเอง
[๓.๔.๕] กายทุจ์วิริยะ ฯลฯ
ความเว้นจากกายทุจ์วิริยะ ชื่อกายทุจ์วิริยะ แม้ในวิธีที่เหลือ
ก็ยัง ส่วนว่าโดยอาจารย์มีลักษณะเป็นอาท วิธีทั้ง ๓ นั้น มีความ
ไม่ว่างจากดูแหนักทุจ์วิริยะเป็นต้น มือธิบว่า ไม่ทำลาย
(วัตถูเหล่านั้น) เป็นลักษณะ: มันลำลือ (คือทำหน้านี้แสดงกริยา
เกลียดชัง) แต่อีกดูแง่ทุจ์วิริยะมีลักษณะเป็นต้นเป็นรส มีความไม่
กระทำเป็นปิฏฐาน มีคุณธรรมมีศรัทธาริโตตัปปะและอัปปนิวา
เป็นอาณิกเป็นปทัฏฐาน
วรตินี้ บ่นติว่าพึงเห็นว่า เป็นภาวะที่ติดเบื้องหน้าของการทำบาป
ก็ได้
[สังวรอะไรสัมปโยคกับศาสวิมาณดวงไหน]
สังขาร ๑๓ ดังกำหนดนี้แล้ว พิจารณาว่า ถึงความสัมปโยคกับ
กามวารณ์กศวลัญญาดังที่ ๑ (คือวิญาณที่เป็นสมมาสกะ กล่าวสัมปโยค อังคาร) ก็แล้ว สังวรที่สัมปโยคกับกามวารวฤกษ-