ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ทัศนสนุนป่าสำหรับเกาะ - หน้าที่ 30
ในเรื่องคัดค้าน คำว่า กาย ถมฺภฺคุตฺตสฺส มีความว่า เมื่
ภิษุงนานหรือนานนานดีดีก็ กระทำวรรมนดีดี แล้วัดกายเพื่อแก้
ความเมื่อยขบ.
พิธีทราบวินฉัยในเรื่องเพ้งดู ดังนี้ :- แม้ว่าหญิงนั้นนุ่งผ้า
ตั้งร้อยชั้น,ภิษุยืนข้างหน้ากต (กาม) ข้างหลังคดาม เพ่งดูว่า นิมิต
อยู่ในโอกาสชื่อหนึ่ง "เป็นทุกข์แท้. ก็เมื่อเพิ่งดูนิมิตแห่งพวกเด็กหญิง
หาวบ้านผู้ไม่มุงฟ้า จะต้องกล่าวอะไรล่ะ? ในมิติแบบสัตว์ดีรัง-.
าณ มีมินนี่เหมือนกันนี้. แต่เมื่อภิษุไม่เหลียวไปข้างโน้นข้างนี้
เพ่งดูโดยประโยคเดียว แต่ตลอดทั้งวัน ก็เป็นทุกข์ตัวเดียวเท่านั้น.
เมื่อเหลือดูทางโน้นและทางนี้ เพ่งดูแล้ว า เล่า ๆ เป็นทุกขุกทุก ๆ
ประโยค พระวินยสาร ไม่พึงปรับด้วยอำนาจแห่งการสลามตาและหลับตา
(กระพริบตา). เมื่อเพิ่งดูโดยงอิฐ กลับพิจารณาแล้วังก็อยู่ใน
สังกัจอีก เป็นอนานัต. เมื่อสว่างนั้นแล้ว เพ่งดูอีก เป็นทุกข์ที่เดียว.
เรื่องช่องลูกคามเป็นต้น มีเนื้อความระจ่างทั้งนั้น.
ในเรื่องอาบน้ำหลายเรื่อง พระผู้มะภาคปรอาบัติเกี่ยวกับกุญแจ
เอานิมิตฟาดกระแสแสน. แต่เรื่องน้ำโคลนหลายเรื่อง ก็มีน่ะเหมือน
กันนี้. ก็ในเรื่องน้ำโคลนนี้ น้ำโคลน ท่านเรียก อูฑูญฺฉะ.
เรื่องอื่น ๆ นอกนี้ทั้งหมดมีเรื่องวิ่งไวนั้นเป็นต้น บัญติพิงทราบ
โดยอายังนี้เหมือนกัน. ส่วนความแตกกัน ในเรื่องงบพลาสึด้งต่อ
ไปน่ะ - ถึงว่าไม่เป็นอานัตแก้กุญแจผู้ไม่มีความประสงค์ในอันให้