การแจกอังเจกจีวรตามหลักพระสงฆ์ : หน้า 439/450

ประโยค (ตอน) - ดูเหมือนตอนปลาสกกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 438 "เก็บไว้" นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ทำไม? เพราะว่า ถ้ำภิญทุหลาย แจกอังเจกจีวรนั้น ก่อนวันปวรนา ภิกษุที่ได้อังเจกจีวรนั้นไป ต้องไม่เป็นผู้ขาดรรม. แต่ถ้าเป็นผู้ขาดรรม จิรจะกลายเป็น ของสงฆ์ไปเสีย; เพราะฉะนั้น จักต้องกำหนดแจกให้ดี; (เพราะเหตุนี้น พระผู้มีพระภาคจึงตรัสคำนี้ไว้). คำอย่างนี้ว่า "อจกเจจิวรร" อจกเจจีวรสุญ" เป็นต้น พระ ผู้มีพระภาคเจ้าตรัสหมายเอาเฉพาะจีวรที่แจกกันไปแล้ว แต่ถ้ังไม่ได้ แจกกัน หรือเป็นจีวรที่เก็บไว้ในเรือนคลังของสงฆ์, แม้ในเพรา ล่วงสมัยไป ก็ไม่เป็นอาบัติ. อติกรรมิจิว ได้บริหาร ๑๐ วัน ด้วย ประกาศนะ_this. ไตรจีวรไม่มีบริหารเลยแม้นวันเดียว. ผู้ศึกษาพึงทราบว่า "จีวร คือ ผ้าที่นั่งฝนที่ยังไม่ได้ทำ เมื่อ ไม่ได้กรกุน์ ได้รับบริหาร ๕ เดือน, เมื่อเพิ่มฤดูฝน (เพิ่มอีเมาส) ได้รับบริหาร ๖ เดือน, เมื่อได้กรนฤดูนได้บริหารอีก ๔ เดือน, ได้ บริหารอีกหนึ่งเดือน ด้วยอำนาจอธิษฐานให้เป็นจีวรเดิม เมื่อมี ความหวังจะได้ (ผ้า) ในวันสุดท้ายแห่งฤดูหนาว รวมเป็นได้บริหาร ๑๑เดือนอย่างนี้. อังเจจิวร เมื่อไม่ได้กรนฤดูน ได้บริหารหนึ่งเดือน กับ ๑๑ วัน, เมื่อได้กรนฤดูน ได้บริหาร ๕ เดือนกับ ๑๑ วัน, ต่อ จากนั้นไป ไม่ได้บริหาร แม้วันเดียว." บทว่า อนุกจกจีวร ได้แก่ ในจีวรอื่นที่คล้ายกับอังเจกจีวร. คำที่เหลือในสำาขบานนี้ ดังนั้นเนอ. สีขาบานนี้ มักฐูนเป็นสมุฏฐาน เป็นอธิรา โนสัญญาวิโมกข