ทุติยสนุปาสากาเปล ภาค - ห่านที่ 40 : หน้า 40/450

ประโยค- ทุติยสนุปาสากาเปล ภาค - ห่านที่ 40 สังฆทิสัส. เป็นอาบัติ ตัวเดียวโดยประโคดเดียว เป็นอาบัติ ต่าง ๆ ด้วยประโคด ต่าง ๆ กัน. ในการจับและถูกต้อง เมื่อจะไม่กระทำวิการ อะไร ๆ อื่น ย่อมต้องอาบัติเมื่อต้องการเพียงจับ เพียงถูกต้อง. บรรดาอาการ มีการจับต้องเป็นดั่งนี้ อย่างกล่าวมานี้ เมื่ออีกษณ มีความสำคัญในหญิง ว่าเป็นผู้หญิง ประพฤติว่าละเมิดด้วยอาการ แม้ อย่างหนึ่ง เป็นสังฆทิสัส. เป็นอาบัติของผู้มีกิเลส แม้กษณี เป็นสำคัญในหญิงว่าถือเป็นอาบัติเท่านั้น เป็นบุตร และเป็นครึ่งฉาน ก็เป็นอาบัติของหญิงว่าเป็นบุตรเท่านั้น เป็นบุตรฉาน และเป็นครึ่งฉาน ก็เป็นอาบัติของหญิงว่ากิเลสก็มีความสำคัญใน บุตรเท่านั้น ว่าเป็นบุตรฉาน และเป็นหญิงเป็นทุกกุของกัน. ก็กล่าวว่ามีความสำคัญในบุตรฉานว่าเป็นรุจิ มีความสงสัยว่า มีความสำคัญว่า เป็นหญิง เป็น บุตรเท่านั้น เป็นสัตว์ัจจานดี เป็นทุกกุทั้งนั้น. แม้ในสัตว์จริง ฉาน ก็เป็นทุกกุโดยอาการทุกอย่างเหมือนกันเหล่า แล้ว ตับติ่งกำหนด อาบัตเหล่านี้ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าสรไวในอนุกูลกันแล้ว ทราบอาบัติวัณญ. แม้ในวิบูลณนี้ที่ตรัสโดยอุบายนี้ และโดยอาณาเข่ คำว่า เทว อิตถิยา ทวินา อิตถีนี้เป็นต้น. เหมือนอย่างว่า ในหญิง 2 คน พึงทราบสงฆทิสัส 2 ตัว ฉันใด, ในหญิงมากคน พึงทราบสงฆทิสัสมากตัว ฉันนั้น. จริงอยู่ ภิกษุใดอาจแขนทั้งสองรวบจับหญิงมีจำนวนมากที่ผนมอยู่, ภิกษุนี้ต้องสงฆทิสัสมากตัว ด้วยการนับจำนวนหญิงที่ถูกต้อง.