การดูดซับสมุนไพรจากกะแปลง : หน้า 130/450

ประโยค (ตอน) - ดูดซับสมุนไพรจากกะแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 129 เป็นของประดิษฐ์แสนจะประดิษฐ์ พึงประมวลให้แจ้งตั้งแต่พระเกษ จนถึงพระนวก. แม้กันนั้น ในวันที่ถึงแก่วิญญตะและกุมภะชนนี้ กายเป็นของลา หรือพากษาชาวบ้านพอเห็นก็ยิ ๒ รูปนี้ ไม่อาจ ของประดิษฐ์ กลับถวายของเวลา ๆ บทว่า อภิสุขรี ได้แก่อภิปรุงผสมด้วยเครื่องปรุงต่าง ๆ อธิบายว่า " อภิทาตะเตรียมด้วยดี คือ ให้สำเร็จด้วยดี." บทว่า กากาชะ ได้แก่อาหารรำ่า. บทว่า พิลังกุฏิยา ได้แก่อุทกน้ำผักดอง. บทว่า กลายานฏฐุตโต มีความว่า ภัถอย่างดี คือ ที่อร่อย แสนจะประดิษฐ์ของอุปากนั้นมีอยู่; เพราะเหตุนี้ อุปากนั้น จึงชื่อว่า กลายานฏฐิตะ. อุปากนั้น ปรากฏชื่อมาตั้งแต่ใน เพราะเป็นผู้ถวายอัญชัน. สองบทว่า จตุรฤกฏฐ เทศ ได้แก่อถวายภัตตาหารวันละ ๕ ที่. แต่โดยโวหารแห่งภัทรภาพกล่าวว่า " จตุภัต." สองบทว่า อุปติฏฐวา ปริวิตติ มีความว่า อุปากนั้นสละ การงานทั้งหมด กระทำการบูชาและสักกา ระอึ้งอังคาสอยู่ในที่ใกล้ ๆ. สองบทว่า โอทานน ปัจจุบัน มีความว่า พวกคนถือข้าวสาร เข้าไปหาแล้ว กล่าววา " กระผมจะถวายข้าวสุก หรือขอรับ ?" อย่างนี้ เป็นติยาวิตติ ลงในอรรถแห่งกรณะ. ในสุปะเป็นตัน ก็มีน้อยอย่างนี้.