การกำหนดและความสำคัญของผู้หญิงในพระพุทธศาสนา ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 45
หน้าที่ 45 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทความนี้กล่าวถึงการกำหนดความสำคัญของผู้หญิงในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างคำสอนของพระมหาทุมเถร รวมถึงการวินิจฉัยในอรรถกถานำเสนอให้เข้าใจถึงบทบาทของภิกษุในเรื่องนี้ การจับและการจัดการกับความหมายทางจิตวิญญาณ รวมถึงแนวคิดเรื่องสังฆมติสและผลกระทบที่มีต่อการเข้าถึงความสำเร็จในทางธรรม ลักษณะการดูแลรักษาความประพฤติของผู้หญิง และบทบาทของภิกษุทั้งหลายในการอยู่ร่วมกับชุมชน

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของผู้หญิงในพระพุทธศาสนา
-บทบาทของภิกษุ
-แนวคิดเรื่องสังฆมติส
-ความกำหนดและความไร้กำหนด
-การสื่อสารทางจิตวิญญาณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- ดูดสมุนไพรสาธิกาเปล กาด - หน้าที่ 45 จับรูปที่มีความกำหนด ไฟลไปจับรูปที่ปราศจากความกำหนด เป็นทุกจุด คิดว่า 'จับรูปที่ปราศจากความกำหนด' ไฟลไปจับรูป ที่มีความกำหนด เป็นทุกจุดเหมือนกัน. พระมหาทุมเถรกล่าวอย่างนี้ แม้จริง, ถึงอย่างนั้น ในวาระของพระเณรทั้งสองนี้ ก็ว่าของพระมหาสุมเณรเท่านั้น ยอมสมด้วยพระบาลีว่า " ผู้หญิง ภิกษุมีความสำคัญว่าเป็นผู้หญิง มีความกำหนด, ถูก แตก ต้อง ซึ่งของเนื่องด้วยภายของ ผู้หญิงด้วยกาย ต้องอาบติลูสลัจ" และด้วยวินิฉัยในอรรถกถา มือว่า " ภิกษุณิใดเอาแขนทั้งสองรวบจับผู้หญิงหลายคนที่รวมกันอยู่, ภิกษุณีต้องสังฆมติส เท่ากับจำนวนหญิงที่ถูกต้อง" ดังนี้. ก็ว่า การจับ ซื้อของคล้ายไป ด้วยความคาดแห่งสัญญา เป็นดัง จะมีชื่อไร้, พระผู้พระภาค พึงรำลึกแห่งปลอก โดยนัยเป็นต้นว่า กายูปิทพุทธจง โคติ กายสัญญา จงนี้บ้าง เหมือนตรัสไว้ในบทสืบเป็นคำว่า ปุถุโก จ โคติ อติศีลสมณู ดังนี้, ก็เพราะความแปลกกันนั้น พระผู้พระภาคไม่รังไว้นะ; จะนั่น ความเป็นดวัตถ์ว่า " เมื่อความสำคัญในผู้หญิงว่าเป็นผู้หญิง มี เป็นสังฆมติสแกภิกษุผูถูกต้องผู้หญิง, เป็นลูกล่อจัย แกภิกษุผูถูกต้อง ของเนื่องด้วยกาย" ดังนี้เท่านั้น ยอมถูก. จริงอยู่ แม้ในมหาปิรี ท่านกล่าวว่า " เมื่อหญิงดำผัสสีเขียวอ่อน ภิกษุคิดว่า ' จักเบียดกาย' แล้วเบียดกาย เป็นสังฆ- ทิสส คิดว่า ' จักเบียดกาย' แล้วเบียดผ้าสีเขียว เป็นลูกล่อจัย, คิดว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More