ดูดซับสมุนไพรจากแปล ภาค ๑ : หน้า 113/450

ประโยค (ตอน) - ดูดซับสมุนไพรจากแปล ภาค ๑ - หน้า 112 ถ้าภิกษุทำฝ่าฝืนด้วยคินหนี้รวย เป็นอาบัติในเพราะการเชื่อมกันกับ ด้วยการฉาบหลังฉา รูปหนึ่งพักให้เหลือไว้ก่อนหนึ่ง อีกรูปอื่นเห็น หนึ่งก่อนที่ไม่ได้นั้น ทำในว่า "นี่เป็นทุกข์" จึงฉนวนเสีย ด้วยมังวัต ไม่เป็นอาบัติทั้งสองรูป [[แก้รธรมนกชนียว่าด้วยจุกกะทำให้เป็นอาบัติต่าง ๆ]] ๒๖ จุกกะมือทวอย่างนี้ว่า ภิกษุ ภูมิ โภติ พระผู้พระ ภาคตรัสไว้ เพื่อทรงแสดงชนิดแห่งอาณิจ ใน ๒๖ จุกกะนั้น พิง ทราบอาบัติจะละกันด้วยอานาเขแห่งทุกกฐและสังฆาธิสเสหลานี คือ ทุกกฐ เพราะมีผู้อองไว้ ทุกกฐ เพราะไม่มีชานรอบ สังฆาธิส เพราะทำล่วงประมาท สังฆาธิส เพราะสงไม่ได้นำเสนอที่สร้างให้ กะ ในคำเป็นต้นว่า อุปฏติ วรินุ วุฒินุ สมนุกีถาน วินุ ทุกกฐัน บันติพึงทราบใจความโดยนัยเป็นต้นว่า "ต้องอาบัติ ทุกกฐ ๒ ตัว พร้อมด้วยสังฆาธิส ๒ ตัว" จึงในคำเป็นต้นว่า โส เจ รูปปฏต อกาจุติ มีอรรถ- วิจัยดังต่อไปนี้ :- บทว่า โส ได้แก่อภิญญ์ผู้ส่งแล้วหลีกไปเสีย บทว่า วิปปฏเท ได้แก้ เมื่ออะรสร้างกฐียังไม่เสร็จ สองบทว่า อญฺญสฺส วา ทาตพฺพา มีความว่า พิงสะ ให้แก่ บุคคลอื่น หรือ แก่สงฆ์ สองบทว่า อนิทิตวา วา ปู่กํ กตพฺพา มีความว่า กฐีจั่ง ว่าเป็นอันรื้อแล้ว ด้วยเหตุมีประมาณเท่าไร ถ้าเสฝลงที่พื้นดิน