การวิภีและการศึกษาเกี่ยวกับภิกษุ : หน้า 272/450

ประโยค(ค) - ฑูตสมุนปลาสาหกแปล ภาค ๑ หน้าที่ 271 สามเณรีชื่อดิสสา ดังนี้ อย่างนี้ ชื่อว่าภาวิปลับหลังก. ด้วยการวิภาค เพียงเท่านี้ การเก็บไว้ สมควรอยู่ ส่วนในการใช้อยาเป็นต้น ก็แม อย่างดีจ๋า ไม่สมควร. แต่เมื่อถึงนั่นกว่ากว่า "อธฺญาณามิส" ภิกษุปฺโน สนฺตุ ปริญฺช วา ยอดปจโจ วา โรกิ (วิด) ของภิกษูชื่อว่านี้ ท่านจงใช้เองก็ได้ จงจำหน่ายก็ได้ กระทำตามสมควรแก่ปัจจัยได้" โดยขัดดังกล่าวแล้วในวิภีต่อหน้า อย่างที่สองนั่นแหละ, ซึ่งว่าเป็นอัน ถน. จำเดิมแต่วันนั้น แมก็ ทั้งหลายก็มีอาใช้เองก็ได้ ย่อมควร. ถามว่า "ภิกษุปัง ๒ อย่าง ต่างกันอย่างไร?" ตอบว่า ในการวิภีต่อหน้า ภิกษูวิภีเองแล้วให้ผู้อื่นอาษาได้, ในวิภีหลัง ภิกษูให้ตนเองกับแล้วให้คนอื่นนั่นแกลกอก, นี่เป็น ความต่างกัน ในเรื่องวิภัง ๒ นี้, ถ้่วิกับแก่ผู้ใด ผู้นั้นไม่ลาด ในการบัญญัติ ไม่รู้ถอบ, พึงถือวิจิรน ได้ยากสาหรณ์ อื่นผู้นาด วิบัติใหม่แล้วพึงให้ถอนไป. นี้ชื่อว่า การวิภีบริการวิภีป แล้ว ควรอยู่. ในบทว่า วิภีปตู นี้ มีวัณฉันฉีดต่อไปนี้ :- คำที่พระผู้มี พระภาคตรัสไว้โดยไม่แปลกกันว่า วิภีปตูนี้ ดูเหมือนจะผิด จาก พระบาลีเป็นต้นว่า "อนุชานามิ ภิกฺขเว ตีวิโร อภิฎฺฐานํ น วิภีปตู" คู่ก่อนก็ท่งหลาย! เราอนุญาตให้จริญฐานใดจริญา ไม่ใช่ให้รักน ดังนี้, but พระตาคตทั้งหมดอยู่มไม่ดรัลผิด; เพราะฉะนั้น ผู้ ศึกษาพึงทราบเนื้อความแห่งคำว่า "อนุชานามิ ภิกฺขเว ตีวิโร"