ทิวผสมปาป้ากมกาแปล ภาค ๑ - หน้า 219 : หน้า 220/450

ประโยค (ตอน) - ทิวผสมปาป้ากมกาแปล ภาค ๑ - หน้า 219 ชมวดเที่ยวไปเหมือนคนโกรธ." บทว่า สุณหญา คือ เป็นผู้ละเอียด. อธิบายว่า "เป็นผู้ลด ชำำอุปถัมภ์ไปในฐานะแนวความอย่างนี้ว่า ขนะโยมนหญิง โยมชาย ที่สาวน้องสาว ! ท่านหากเป็นคนไม่มีมลทินกังเหมือนคุณูปรีนี้ไม่." บทว่า สวิตา ได้แก่ เป็นผู้ประกอบด้วยความเป็นผู้มีวาจา นุ่มนวล. บทว่า สุณหญาสถา นี้เป็นคำแดงหมุทะก่อน. จริงอยู่ ชน ผู้มีการพูดอ่อนหวาน เป็นสัมโมนีภิกขถา ไม่หยาบคาย เสนาะหู ท่านเรียกว่า "ผู้มีวาจาเพราะ." ด้วยเหตุนัน ชาวบ้านจึงกล่าวว่า "(พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา) เป็นผู้พูดเพราะ พูดอ่อนหวาน." ก็ใน คำนี้มีอธิบายดังนี้ว่า "พระผู้เป็นเจ้า of ของพวกเรา เห็นพวกอุบาสก อุบลกแล้ว คำกล่าวสัมโมนีภิกขา ถ้าไม่กล่าวเพราะ เพราะฉะนั้น ท่านจึงเป็น ผู้พูดเพราะ อ่อนหวาน ไม่เป็นคนอ่อนแอและอ่อนเป็นเหมือนภูษุ นี้เลย." บทว่า มิติปุณฑพุงคา มิวิจำคะว่า วิญญาณว่า กิญญาหนี้ มีการยิ้ม แย้มเป็นไปก่อนพูด ; เพราะเหตุนัน จึงถือว่า ผู้มีการยิ้มแย้มเป็นเบื้อง หน้า ความว่า "กิญญาหนั่นยิ้มแย้มก่อนจึงพูดภายหลัง." บทว่า เอหสุวาคตาวณฺโญ มีความว่า เห็นอุบาสกแล้วมพูด อย่างนี้ว่า " มาเกิด ท่านมาคืแแล้ว" หาเป็นคนมีกันสี่รึ เพราะเป็นคน มีหน้ามีตัววงมดเหมือนภูกันมิ ไม่ พวกชาวภูติริเป็นนบ ครับแสดง ความเป็นผู้นำหน้าไม่ย่อ. เพราะเป็นผู้มปลกึมแย้มก่อนเป็นกันดน โดย