การวิเคราะห์บทบาทของภิกษุและหญิงในศาสนา : หน้า 81/450

ประโยค - ทูเดย์สนั่นป่าสกีกเปล กาด - หน้าที่ 81 บางคนทำศรีนั้นให้เป็นภรรยา, ศรีนี้ชื่อว่า ราชาภู. ศรีที่บุรี พึงอยู่ร่วมเพียงชั่วครู่หนึ่ง มีนิ่งกล่าวแล้วนั้นแน. เป็นมิจฉาจาร แก่ศรีทั้ง ๑๐ อาทิวันนี้ ในพระคงทาย่อน. เป็นศรีทั้ง ๒๐ จำพวกนี้ เป็นมิจฉาจารแก่พวกบุรี. และก็เป็นการชักสื่อแก็กูัว. [อธิบายกันเปนบทเรื่องชายชาวภุญ] บัดนี้ พึงทราบวินิจฉัยในคำว่า ผุริโภ ภิกษุ ปฏิญาณ เป็น อติ จัดต่อไปนี้ :- ภิกษุนั้นรับคำว่าชายั้นนั้นกล่าวอย่างวีว่า ท่านโปรดไปพูดคะหญิง ที่มีมารคาปกครองชื่อนี้ว่า ได้ยินว่า หลอนงไปเป็นภรรสนได้ของชาย ชื่อ นี้ ดังนี้ ด้วยล้นวาจาด้วยอาการอย่างใดอย่างหนึ่งว่า "คือ อุบาสก !" หรือว่า "งงสำเร็จ" หรือว่า "เราจักถอน" หรือด้วย ภาวการณ์พะยะคะระเป็นต้น ชื่อว่า รับ. ครั้นรับอย่างนั้นแล้ว ไปยังสำนักหญิงนั้น บอกคำสั่งนั้น ชื่อว่า บอก. เมื่อคำสั่งนั้นอันเธอบอกแล้ว หญิงนั้นรู้ว่า "ดีละคร" หรือ ห้ามเสีย หรือ นิ่งเสีย เพราะอายก็ถามที, ก็ภิกษุกลับมาบอกว่า นั้นแก้ชาย ชื่อว่า กลับมาบอก. ด้วยอาการเพียงเท่านี้เป็นสังฆา- ทิสส เพราะครององค์ ๑ กล่าวคือ รับคำ บอก กลับมาบอก. แต่ หญิงนั้น จะเป็นภรรยาของชายนี้หรือไม่ ก็ตามที, นั่นไม่ใช่เหตุ. พระมหาเทพกะกล่าวว่า "ถ้าก็ภุญั้น อันชายานไปยังสำนัก ของหญิงที่มีมารคาปกครอง ไม่พบหญิงนั้น จึงบอกคำสั่งนั้นแก่ มารดา