ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ดูข้อมูลปาสากาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 398
สองบทว่า สุจริติ อธิสมจิ ได้แก่ พระเกาะได้ธิฐาน
ว่า "จงสำเร็จเป็นทองคำ."
สองบทว่า ปญจอันมั่น เสษชาน ได้แก่ เสษช ๕ มีเมตใส
เป็นต้น.
บทว่า พาหุลิกา ได้แก่ ผู้ปฏิบัติเอาความเป็นผู้มามากด้วย
ปัจจัย.
ในกล่าวว่า โกฐจุมพีบ มูฐุปิ นี้ กระถวายปากว่านเรียกชื่อว่า
โกฐมะ.
บทว่า โอสีนวิสิทธิน ได้แก่ เมื่อหยดลงภายใน และที่ข้างทั้งสอง.
บทว่า โอภิคุณวิริญจฺญวามีความว่า พวกหนขจื้นดินก่อต้น
และคัดฝนผง วิ่งพลุพลานไปข้างบนดินเคลื่อนคลื่น เพราะกลิ่นแห่ง
เกสัช ๕ มีเมตใสเป็นต้น.
บทว่า อนุตโตโกฐาสาผรา ได้แก่ มีเรือนคลังจัดแจงไว้ ณ
ภายใน.
บทว่า ปฐลายิณา ได้แก่ อนุวํล้ม อธิบายว่า "ควร
บริโภค."
บทว่า เศษุชานฺมีความว่า เสษทั้งหลาย จะทำกิจแห่งเสษ
หรือไม่ก็ตาม ก็ได้วาจา (วรรคสัง) อย่างนี้.
ด้วยบทว่า โกฐสัปป เป็นดัง พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดง
เนแลไห้ที่ปรากฏในโลกแล้วทรงแสดงสงเคราะห์เอาเนวไสแม้แห่งสัตว์
เหล่าอื่น มีมุตฺ ละมั่งและกระต่ายเป็นต้น เข้าว่าว่า "เยสมัส"