ทัศนสมานปาติกกานาเปล : หน้า 49/450

ประโยค) - ทัศนสมานปาติกกานาเปล กาด - หน้า 49 เป็นผู้มึงเองเสียด้วยคิดว่า ' หล่อนองมา ก่อน, เราจักดี หรือ ผล หล่อนแล้วก็ลากไปเสียจากนั่น ภิกษุนี้ พึงทราบว่า มีความประสงค์จะ พ้นไปไม่พยายามด้วยกาย ทั้งไม่รู้สึกสะดะ." บทว่า ออตฐังจุด มีความว่า ไม่งงใจว่า " เราจักถูกผู้หญิง คนนี้ ด้วยอุบายนี้" จริงอยู่ เพราะไม่งงใจอย่างนั้น เมื่อภิกษุแม่ ถูกต้องตัวมาตามเข้าในกราวที่รับบาตรเป็นต้น ย่อมไม่อาบัติดิ. บทว่า อตสิตา มีความว่า ภิกษุเป็นผู้ส่งใจไปในอื่น คือ ไม่มี ความนึกกว่า " เราจักถูกต้องมาตาม" เพราะไม่มีสิตอย่างนี ไม่เป็นอาบัติดิแก่ภูกต้องในเวลาเหยียดมือและเท้าเป็นต้น. บทว่า อานนุตสุต มีความว่า ภิกษุเห็นเด็กหญิงมีเพศคล้าย เด็กชาย ไม่รู้ว่า 'เป็นผู้หญิง' ถูกต้องด้วยกรรณีย์อย่างนั่น, ไม่เป็นอาบัติดิแก่ผู้ไม่รู้ว่า 'เป็นผู้หญิง' และถูกต้องด้วยอาการ อย่างนี้. บทว่า อาทิณฑุตสุต มีความว่า ไม่เป็นอาบัติดิแก่ผู้ไม่ ยินดัวยอาราคัลลังด้วยกาย เหมือนไม่เป็นอาบัติดิแก่ผู้ถูกผู้หญิงจัง แทนกันและกันอพาไป นั่น. ภิกษุจึงเป็นตน มีชื่อกล่าว แล้วแต่. และพระอุทัยเภระเป็นอาทิกมิมิจะในสิกขาบทนี้ ไม่เป็น อาบัติแก่ท่านผู้เป็นอาทิกมิมิจะนั้น ฉะนั้นแหละ. บทกาญจียรรณา ขบ.