การวิเคราะห์ทัศนคติในพระพุทธศาสนา : หน้า 43/450

ประโยค (ตอน) - ทัศสนสนปฐสาทกาเปล กาด - หน้า 43 แต่ในมหาอรถกกล่าวว่า "ไม่ควรับบนปรับอาณัติ ภูมึงน ต้องส่งมาทิสตัวเดียวเท่านั้น ส่วนภูมึงไม่ปลาด นอนบนเตียงของ สงัง จึงควรนับบนปรับอาณัติ" คำของมหารถกนั้นแหละ ชอบ เพราะว่า อาณัตินี้ปรับด้วยอาณาจาแห่งหญิง ไม่ใช่ปรับด้วย อาณาแห่งส่วน นี่แหละ [ความต่างกันแห่งมงติของพระเณร ๒ รูป] ในอภิธานนี้ท่านตั้งคำถามว่า " ก็ ภูมิด คิดว่า จักจับของ เนื่องด้วยย่า แล้วจับยามก็ คิดว่า จักจับยา แล้วจับของเนื่อง ด้วยยกายดี ภูมินั้นจะต้องอาบอะไร ?" พระสมเด็จตอบก่อนว่า " ต้องอาบติความสัตุท่านั้น." ได้ยินว่า ลัภธิของท่านมังนี้ " วัดดุ สัญญา ระ ค ความรับรู้สะดะ เพราะฉะนั้น ควรปรับครูกคติ ที่กล่าวแล้ว ในนิเทศตามที่ทรงอบายไว้." ในอาณนี้ วัดดุ นั้น ได้แก้ ผู้หญิง สัญญา นั้น ได้แก่ ความ สำคัญว่าเป็นผู้หญิง. ระ ค นั้น ได้แก่ ความกำหนด ในการเคล้าง ด้วยยา ความรับรู้สะดะ นั้น ได้แก่ ความรู้สึกสะดะในการเคล้าง คลังด้วยยา เพราะฉะนั้น ภูมูไดมีความสำคัญว่าเป็นผู้หญิง คัว ความกำหนดในอันเคล้างคลังด้วยยา คิดว่า " จักจับของเนื่องด้วยยา " แม้ผลาตไปถูกยา, ภูมุนั้นต้องส่งมาทิสสส. เป็นโทษหนักแก่,