การเตรียมทรัพย์เพื่อเวียร ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 316
หน้าที่ 316 / 450

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้พูดถึงการเตรียมทรัพย์ที่ใช้สนับสนุนภิกษุ รายงานถึงการเข้าใจความหมายเกี่ยวกับคำว่า 'อาราม' และ 'กุศล' ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า การให้ทรัพย์เพื่อการสนับสนุนภิกษุ และบทบาทของการเตรียมทรัพย์ในการส่งเสริมความดีในพระพุทธศาสนา อธิบายถึงบทกษะและคุณค่าของทรัพย์ในฐานะปัจจัยเพื่อความเป็นอยู่ของภิกษุและการทำบุญที่พระองค์สอน

หัวข้อประเด็น

-ทรัพย์ในพระพุทธศาสนา
-บทบาทของภิกษุ
-กุศลและการให้
-ความหมายของอาราม
-การเตรียมทรัพย์เพื่อการสนับสนุน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ตอน) - ดู้อื่นส่วนปลากากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 315 จริงอยู่ ทรัพย์สำหรับจ่ายวีรที่พ่อเจ้าเรือน หรือแม่เจ้าเรือน เตรียมไว้เฉพาะภิกษุใด ย่อมชื่อว่าเป็นอันเทาทิกนั้นให้เป็น ปัจจัยตรเตรียมไว้โดยแน่นอนเดียวว เพราะเหตุนี้ จึงกล่าวว่า "ทำภิกษุให้เป็นอาราม". ความจริง แม้วัยอี ก็มแล้วโดยชื่อว่า "อาราม" ในคำว่า "ลาภ มาโร อารามุณฺ" แปลว่า มาร่อนได้ ปัจจัย คงนี้เป็นดังนั้น บัดนี้ เพื่อแสดงอาการของกิตตา (ผู้น่า) ในท่าว่า อุทกิสฺ นี้ พระผู้พระภาคเจ้าตรัสว่า "ประสงค์จะให้กุศลอร่อง" จริงอยู่ คุณผูประสงค์จะให้กุศลอรองนั้น เตรียมไว้เฉพาะภิกษุนนั้น, มิใช่ (ตรเตรียม) เพราะเหตุอื่น เพราะเหตุนี้ คุณผูดีนั้น จึงกล่าวว่า เป็นผู้ประสงค์จะให้กุศลอร่อง ด้วยเหตุนี้ พระผู้พระภาคเจ้า จึงตรัส คำว่า "ผู้ประสงค์จะให้กุศลอร่อง" สองบทว่า อนุญาตุกสุต คพระิตุต วา มีย่อว่า อ้น คุณผู้นี้ใช่มิถูก ดีสิ แท้จริง ค่านี้ เป็นอณุฏิวิติโลก ลงในอรรถ แห่งติยาวิติโลก แต่ในบทกษะ พระผู้พระภาคเจ้า จึงว่า "ไรญัง วา เป็นต้น. บทว่า จีรเจตานีว่า แปลว่า มูลค่าแห่งจิวร ก็เพราะมูลค่า แห่งจิวรนั้น ย่อมเป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ในบรรดาทรัพย์นี้เป็นต้นนะ ฉะนั้น ในบทกษะ พระผู้พระภาคเจ้าจึงตรัสว่า "ทรญัง วา เป็นต้น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More