ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - ดู้อื่นส่วนปลากากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 315
จริงอยู่ ทรัพย์สำหรับจ่ายวีรที่พ่อเจ้าเรือน หรือแม่เจ้าเรือน
เตรียมไว้เฉพาะภิกษุใด ย่อมชื่อว่าเป็นอันเทาทิกนั้นให้เป็น
ปัจจัยตรเตรียมไว้โดยแน่นอนเดียวว เพราะเหตุนี้ จึงกล่าวว่า
"ทำภิกษุให้เป็นอาราม". ความจริง แม้วัยอี ก็มแล้วโดยชื่อว่า
"อาราม" ในคำว่า "ลาภ มาโร อารามุณฺ" แปลว่า มาร่อนได้
ปัจจัย คงนี้เป็นดังนั้น
บัดนี้ เพื่อแสดงอาการของกิตตา (ผู้น่า) ในท่าว่า อุทกิสฺ
นี้ พระผู้พระภาคเจ้าตรัสว่า "ประสงค์จะให้กุศลอร่อง" จริงอยู่
คุณผูประสงค์จะให้กุศลอรองนั้น เตรียมไว้เฉพาะภิกษุนนั้น,
มิใช่ (ตรเตรียม) เพราะเหตุอื่น เพราะเหตุนี้ คุณผูดีนั้น จึงกล่าวว่า
เป็นผู้ประสงค์จะให้กุศลอร่อง ด้วยเหตุนี้ พระผู้พระภาคเจ้า จึงตรัส
คำว่า "ผู้ประสงค์จะให้กุศลอร่อง"
สองบทว่า อนุญาตุกสุต คพระิตุต วา มีย่อว่า อ้น
คุณผู้นี้ใช่มิถูก ดีสิ แท้จริง ค่านี้ เป็นอณุฏิวิติโลก ลงในอรรถ
แห่งติยาวิติโลก แต่ในบทกษะ พระผู้พระภาคเจ้า จึงว่า
"ไรญัง วา
เป็นต้น.
บทว่า จีรเจตานีว่า แปลว่า มูลค่าแห่งจิวร ก็เพราะมูลค่า
แห่งจิวรนั้น ย่อมเป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ในบรรดาทรัพย์นี้เป็นต้นนะ
ฉะนั้น ในบทกษะ พระผู้พระภาคเจ้าจึงตรัสว่า "ทรญัง วา
เป็นต้น.