ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - ดูดมดน้ำปลาสำหรับแปล ภาค 1 หน้า 107
บทว่า ปัตตกุลัง มีความว่า เวลาที่แห่งการตรวจดูดีถึงแล้ว;
เพราะเหตุนั้น จึงเชื่อว่ามีถึงแล้ว. ปัตตกัลังนั้นแสงว่า ปัตตกัลัง.
ก็ดแปลอุปโลกนกรรมนี้ ถึงจะอปลโลกน ทำ โดยยันแห่งการสาธารณ
สมมติกรรม เพื่อท้องการตรวจดูพื้นที่ ก็วร. แต่ต่อไปข้างหน้า
กรรมที่ทำในการแสดงพื้นที่ ควรทำด้วยยุตติ และอนุภาพตาม
ที่กล่าวแล้วเท่านั้น. จะอปลโลกนทำไม่ควร.
บทว่า ก็ปลากน มีความว่า แห่งมดทั้งหลาย มืดินเป็นมด
แดงมดดำและมดเหลืองเป็นต้น ชนิดใดชนิดหนึ่ง. ปรฌว่า ก็ปลากน
ก็มี.
บทว่า อาสโย แปลว่า สถานที่อยู่ประจำ. และพึงทราบที่
อาสัย คือ ที่อยู่ประจำบ่อของพวกสัตว์เล็ก มีตัวปลากเป็นต้น เหมือน
ของพวกมด ฆนะนั้น, แต่พวกสัตว์เล็ก มีมดแดงเป็นต้นนั้น มามี
ต้องการหายกอีในที่ใดแล้วไป, ประเทศที่สัญจรเช่นนั้น แม้ของสัตว์
ทุกจำพวก ท่านไม่ห้าม. เพราะฉะนั้น การถางต้นไม้เป็นต้นในโอกาส
นั่นออกปราบให้เตียนแล้วสร้าง ควรอยู่ที่อาศัยนี้ พระผู็
มีพระภาคทรงห้ามไว้ก่อน เพราะความเอ็นดูสัตว์.
บทว่า หุตฌีวา มีความว่า สถานที่อยู่ประจำดีดี สถานที่
หากินประจำดีของโครงช้าง ย่อมไม่สมควร. ที่อาศัยของสัตว์ร้าย
มีสีเหลียนกดีดี ทางดินประจำของพวกสัตว์ร้ายมีสีเหลียนกดีดี. ที่
หลีกไปหาเหตือดีดี ไม่สมควร. แต่ท่านมใด้หมายเอาพื้นที่เป็นที่