ประโคม - ทุ่งส่วนตปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 200 : หน้า 201/450

ประโคม - ทุ่งส่วนตปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 200 สงฆ์เมตาสิกษาขบที่ ๑๓ กุลสุตสิกษาขบวรรคฉนา กุลสุตสิกษาขบว่า เตน สมเยน พุทโธ อธา เป็นดัง ข้าพเจ้าจะกล่าวต่อไป:- ในกุลสุตสิกษาขบทนั้น มีวินฉัยดังนี้ :- [แก้วรรเรื่องพระอรรถสรและพรุนพฺพฤกษะ] คำว่า อัสสชิษปุญฺญตา นา ได้แก ภกฺษู ชื่ออัสสชิษและ พรุนพฺพฤกษะ. บทว่า กิฏิคริสุมิ ได้แก่ ในบทที่มีชื่ออย่างนั้น. ในคำว่า อาวาสิก โหนดติ นี้ มีวินฉัยดังนี้ :- อาวาสะของภิกษเหล่านี้ มีอยู่; เหตุนัน ภิกษเหล่านี้ จึงชื่อว่า อาวาสิก (เจ้าวาส). วิหารท่านเรียกว่า "อาวาส." วิหาร นั้นเกี่ยวเนื่อง แก่ภิกษเหล่าใด โดยความเป็นผู้อำนวยหน้าที่มีการ ก่อสร้างสิ่งใหม่ ๆ และการซ่อมแซมของเก่าเป็นต้น, ภิกษเหล่านั้น ชื่อว่า อาวาสิก (เจาะอาวาส). แต่ภิกษเหล่าใด เพียงแต่อยู่ใน วิหารอย่างเดียว, ภิกษเหล่านั้น ท่านเรียกว่า "นาวาสิก" (เจ้าณุ). ภิกษุอสสีกและนุ่งพฤกษะนี้ ได้เป็นเจ้าอาวาส. สองบทว่า อาสุชิโน ปาปกิญฺญ ได้แก่ เป็นพวกภิกษุลามก ไม่