ดูดอัณฑะนาปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250 ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 251
หน้าที่ 251 / 450

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจการเดาะกิยาและความเกี่ยวข้องกับมติกาในบริบทของสงฆ์ โดยเสนอแนะการพูดคุยและประมาณความเหมาะสมเกี่ยวกับการเดาะกิยาในหมู่บรรดาสงฆ์. บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของบทสนทนาในสงฆ์และการสร้างสรรค์บรรยากาศที่เหมาะสมในการอภิปรายเรื่องต่างๆ ซึ่งฆ่าเวลาของสงฆ์ให้มีความสุขและเข้าใจซึ่งกันและกัน. ทั้งนี้ยังได้พูดถึงบาลีและการเสนอแนะในคำพูดที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง.

หัวข้อประเด็น

-การเดาะกิยา
-มติกาในภิกฤาษีวังค์
-บทสนทนาของสงฆ์
-บาลีในคำพูด
-ความรุ่งเรืองแห่งสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ตอน) - ดูดอัณฑะนาปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250 บรรดามติกิเกและเดาะในระหว่างนั้น มติกา ๔ แล้วใน กฐินันธิกาอย่างนี้ว่า "คุใต้อนไกยักหลาย ! มติกาแห่งการเดาะ กฐิน ๘ เหล่านี้ คือ "ปกปมันติยา นิธุนันติยา สันธมิสุข-นัทกิยา นาสนันติยา ส่วนกิยา อาสวะเกิดกิยา สิมาติคกิยา สหภูรา." แม้การเดาะกิยาในระหว่าง มิกาในภิกฤาษีวังค์ อย่างนี้ว่า "สุขฑู เม อนุต สุโน ยิต สุมนสุข ปุตตกุโล สุโน กลิยา อุฑฐเวีย เอลา ฎฐติ สุํฺโม เม ภาณู เม ภาณุ สุโขโน กลิยา อุกธรติ ยสสายสุขา มขิต กิยา สุโข อพุทธา โโล คุณาหสา สุโข นาฎมติ โส ภาสสะย, อพฺภติ สงฺฆน คิริน เนาํมติ เอวมติ ธราราม" แปลว่า "ท่านเจ้าขา ! ของสงฆ์ จงฟังข้าเถอะ ถ้าความรุ่งเรืองแห่งสงฆ์ถึงที่แล้ว สงฆ์พึงเดาะกิยา, นี่คำเสนอ ท่านเจ้าขา ! ของสงฆ์จงฟังข้าเถอะ สงฆ์すすめเดาะกิยา, การเดาะกิยาแก่ท่านผู้มีอายุใจ ท่านผู้มีอายุแห่งนี้นวลอยู่ ถ้าไม่ควรแก่ท่านผู้มีอายุใจ ท่านผู้มีอายุ นั้น พึงพูดกัน, กรุณาสงฆ์เดาะแล้วอ่อนควรแก่สงฆ์; เพราะฉะนั้น สงฆ์พึงอยู่ ข้าพเจ้ารง ไว้ซึ่งความเป็นผู้บงอยู่แห่งสงฆ์อย่างนี้แน่." ข้าพเจ้าพรรษาเก้าคีควรกล่าวในมติยา และอันตรพฤกษ์ นั้นทั้งหมด ในอาณตกาลนั้นแน่ แต่เมื่ออัลกล่าวเสียงในที่นี้ บาลีที่ควรจะนามาก็ดี เนื่องความที่ควรจะกล่าวก็ดี แม้จะเป็นอันกล่าวแล้ว,
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More