ดูดอัณฑะนาปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250 : หน้า 251/450

ประโยค (ตอน) - ดูดอัณฑะนาปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250 บรรดามติกิเกและเดาะในระหว่างนั้น มติกา ๔ แล้วใน กฐินันธิกาอย่างนี้ว่า "คุใต้อนไกยักหลาย ! มติกาแห่งการเดาะ กฐิน ๘ เหล่านี้ คือ "ปกปมันติยา นิธุนันติยา สันธมิสุข-นัทกิยา นาสนันติยา ส่วนกิยา อาสวะเกิดกิยา สิมาติคกิยา สหภูรา." แม้การเดาะกิยาในระหว่าง มิกาในภิกฤาษีวังค์ อย่างนี้ว่า "สุขฑู เม อนุต สุโน ยิต สุมนสุข ปุตตกุโล สุโน กลิยา อุฑฐเวีย เอลา ฎฐติ สุํฺโม เม ภาณู เม ภาณุ สุโขโน กลิยา อุกธรติ ยสสายสุขา มขิต กิยา สุโข อพุทธา โโล คุณาหสา สุโข นาฎมติ โส ภาสสะย, อพฺภติ สงฺฆน คิริน เนาํมติ เอวมติ ธราราม" แปลว่า "ท่านเจ้าขา ! ของสงฆ์ จงฟังข้าเถอะ ถ้าความรุ่งเรืองแห่งสงฆ์ถึงที่แล้ว สงฆ์พึงเดาะกิยา, นี่คำเสนอ ท่านเจ้าขา ! ของสงฆ์จงฟังข้าเถอะ สงฆ์すすめเดาะกิยา, การเดาะกิยาแก่ท่านผู้มีอายุใจ ท่านผู้มีอายุแห่งนี้นวลอยู่ ถ้าไม่ควรแก่ท่านผู้มีอายุใจ ท่านผู้มีอายุ นั้น พึงพูดกัน, กรุณาสงฆ์เดาะแล้วอ่อนควรแก่สงฆ์; เพราะฉะนั้น สงฆ์พึงอยู่ ข้าพเจ้ารง ไว้ซึ่งความเป็นผู้บงอยู่แห่งสงฆ์อย่างนี้แน่." ข้าพเจ้าพรรษาเก้าคีควรกล่าวในมติยา และอันตรพฤกษ์ นั้นทั้งหมด ในอาณตกาลนั้นแน่ แต่เมื่ออัลกล่าวเสียงในที่นี้ บาลีที่ควรจะนามาก็ดี เนื่องความที่ควรจะกล่าวก็ดี แม้จะเป็นอันกล่าวแล้ว,