ฤดูสัมผัสกามเปล่า ภาค ๑ - หน้า ที่ 276 ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 277
หน้าที่ 277 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับอวิปลาสสมบัติและการบริหารจัดการการตั้งอยู่ในสภาวะต่าง ๆ โดยเฉพาะในบริบทของภิกษุที่มีโรคภัย โดยยกคำสอนของพระมหาสมระและพระมหาเทมระเพื่อชี้ให้เห็นถึงการระมัดระวังในการกลับมาหลังจากรักษา และการตั้งสติในการเผชิญกับปัญหาเนื่องจากโรคต่าง ๆ หากโรคกลับมาอีก การไม่จำเป็นต้องตั้งชื่อใหม่สำหรับอวิปลาสสมบัติในสถานการณ์นี้

หัวข้อประเด็น

-การรักษาโรค
-อวิปลาสสมบัติ
-พระมหาสมระ
-การตั้งสติ
-การอยู่ปรากจาก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- ฤดูสัมผัสกามเปล่า ภาค ๑ - หน้า ที่ 276 จาริก ได้เห็นแล้ว alb.. [อนุญาติแสดงรูปเรืองกุญแจอาพาร] คำว่า อวิปลาสสมบัติ ทำดู มีความว่า สมบัติในกา ไม่อยู่ปราก (ไตรวจิร) ชื่ออวิปลาสสมบัติ องค์ สมบัติ เพื่อ การไม่อยู่ปราก (ไตรวจิร) ชื่ออวิปลาสสมบัติ ก็โนอวิปลาสสมบัติ นี้ มีอาณิสังส่อยงไร ? ภายในอวิปลาสจากจิวิรผินใจ จิวิรผิ่นนั้น ย่อม ไม่เป็นนิสสัคย์ และภิกษุผู้ถาปรจากไม่ต้องอนุญติ อยู่ปรากจากได้ สิ่งเวลานานไร พระมหาสมระกล่าวไว้ก่องว่า "ชั่วโมงที่โรค ยังไม่หาย แต่เมื่อโรคหายแล้ว ภิกษุพึงรีบกลับมาสถานที่เก็บจิวิร" ดังนี้ พระมหาเทมระกล่าวว่า "เมื่อภิกษุนั้นรีบกลับมา โรคพึง กลัปลคืนขึ้น; เพราะฉนั้น ควรจะค่อย ๆ มา, ก็ภิกษุยังแสวงหาเภท เกี่ยว หรือว่า ทำความผูกใจอย่าว่า "เราไป- จำได้แต่กาลใจ จะอยู่ปรากจากจำเดิมแต่กาลนั้นไป ก็ครร, แต่เมื่อถึงทำการทอด ธูระอย่างนี้ว่า 'เราจักยังไม่ไปในเวลานี้' พึงถอนเสียดายโรคริ้วที่ ถอนแล้วจัดตั้งอยู่ในฐานะเป็นอิริยาบถ"ดังนี้. ถามว่า "ถ้าโรคของเธอกลับดำรงขึ้น, เธอจะทำอย่างไร ?" แก่ว่า "พรูปลสเทวะกล่าวไว้ก่อนว่า ถ้าโรคนันเอง กลับดำรงขึ้น อวิปลาสสมบัตินั้นนั่นแหละ ยังคงเป็นสมบัติอยู, ไม่ มีภิทที่จะต้องให้สมมติใหม่, ถ้าโรคนี้ดำรง, ฟังให้สมมติใหม่ ดังนี้."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More