ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ฤดูสัมผัสกามเปล่า ภาค ๑ - หน้า ที่ 276
จาริก ได้เห็นแล้ว alb..
[อนุญาติแสดงรูปเรืองกุญแจอาพาร]
คำว่า อวิปลาสสมบัติ ทำดู มีความว่า สมบัติในกา
ไม่อยู่ปราก (ไตรวจิร) ชื่ออวิปลาสสมบัติ องค์ สมบัติ เพื่อ
การไม่อยู่ปราก (ไตรวจิร) ชื่ออวิปลาสสมบัติ ก็โนอวิปลาสสมบัติ
นี้ มีอาณิสังส่อยงไร ? ภายในอวิปลาสจากจิวิรผินใจ จิวิรผิ่นนั้น ย่อม
ไม่เป็นนิสสัคย์ และภิกษุผู้ถาปรจากไม่ต้องอนุญติ อยู่ปรากจากได้
สิ่งเวลานานไร พระมหาสมระกล่าวไว้ก่องว่า "ชั่วโมงที่โรค
ยังไม่หาย แต่เมื่อโรคหายแล้ว ภิกษุพึงรีบกลับมาสถานที่เก็บจิวิร"
ดังนี้ พระมหาเทมระกล่าวว่า "เมื่อภิกษุนั้นรีบกลับมา โรคพึง
กลัปลคืนขึ้น; เพราะฉนั้น ควรจะค่อย ๆ มา, ก็ภิกษุยังแสวงหาเภท
เกี่ยว หรือว่า ทำความผูกใจอย่าว่า "เราไป- จำได้แต่กาลใจ
จะอยู่ปรากจากจำเดิมแต่กาลนั้นไป ก็ครร, แต่เมื่อถึงทำการทอด
ธูระอย่างนี้ว่า 'เราจักยังไม่ไปในเวลานี้' พึงถอนเสียดายโรคริ้วที่
ถอนแล้วจัดตั้งอยู่ในฐานะเป็นอิริยาบถ"ดังนี้.
ถามว่า "ถ้าโรคของเธอกลับดำรงขึ้น, เธอจะทำอย่างไร ?"
แก่ว่า "พรูปลสเทวะกล่าวไว้ก่อนว่า ถ้าโรคนันเอง
กลับดำรงขึ้น อวิปลาสสมบัตินั้นนั่นแหละ ยังคงเป็นสมบัติอยู, ไม่
มีภิทที่จะต้องให้สมมติใหม่, ถ้าโรคนี้ดำรง, ฟังให้สมมติใหม่ ดังนี้."