จุดอับบนป่าสักกาแปลง ภาค ๑ ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 441
หน้าที่ 441 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการจำพรรษาของภิกษุในป่า โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการตั้งอยู่ในสถานที่ใกล้คนบ้านเพื่อพัฒนาจิตใจ การอนุญาตให้ภิกษุเก็บของในละแวกบ้าน การปรับปรุงการใช้ชีวิตในธรรม และการสำเร็จผลทางจิตใจ สถานที่และการค้นพบสภาพที่เหมาะสมเป็นหัวใจสำคัญในกระบวนการนี้ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการอยู่จำพรรษา
-วิธีการพัฒนาจิตใจ
-มุมมองเรื่องความสงบในชีวิตประจำวัน
-การอยู่ในป่าและการใช้ชีวิตอย่างมีสติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ตอน) - จุดอับบนป่าสักกาแปลง ภาค ๑ - หน้า 440 ปิดตrawingที่ ๑ สถานที่ ๘ สถานที่ขนทบ สถานที่ขนทบว่า เตน สมบูรณ์ เป็นคำ้น ข้าวจ้าจะกล่าว ต่อไป:- ในสถานกิภานั้นมีวินิฉัยดังต่อไปนี้:- สองบวกว่า วุฒิวสต์ อารัญญเกตุ มีความว่า ภิกษุทั้งหลาย เหล่านั้น แม้นในกาลก่อน ก็อยู่ในป่าเหมือนกัน. แต่ภิกษุเหล่านั้นอยู่ จำพรรษาในเสนาสนะใกล้คนบ้าน ด้วยสามารถแก้ปัญห เพราะ เป็นผู้มีจรร่าเศร้า เป็นผู้มีจรร่าสำเร็จแล้ว ปริมาณว่าน "บัดนี้พวก เรามดังกวดแล้ว จักกระทำสมธรร" จึงพากันอยู่ในเสนาสนะป่า. บทว่า กกิทกิโรนา ได้แก่ พวกโจกในเดือน ๑๒. บทว่า ปริบัตตดฤติ มีความว่า ย่อมรบกวน คือ วิ่งวักไว้ว ไปมาในที่นั่น ๆ แล้วไม่ให้หวาดเสียว ให้หันไป. สองบวกว่า อนุตตรมาร นุกิปปิโด ได้แก่ เพื่อเก็บไว้ในบ้าน. พระผู้พระภาคเจ้า ทรงอนุญาตให้เก็บไว้ในละแวกบ้าน เพื่อ สวนจิตว์ไว้ เพราะธรรมว่า ป้องกันหลาย เป็นของหาได้ยาก โดยชอบธรรม จริงอยู่ ภิกษุผู้ความขัดเกลา ไม่อาจเพือจะขอ จิวร แม้กะมารคา. แต่พระองค์ไม่ทรงห้ามการอยู่มา เพราะเป็นการ สมควรแก้ภิกษุทั้งหลาย ในคำว่า อุปสุต โท ปน นี้ มีวิธีฉันฉันดังต่อไปนี้:- บทว่า อุปสุต คือ เข้าภูแล้ว. มีคำอธิบายว่า "เข้าอยู่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More