การใช้ผ้าสำหรับกิญจุในกิจกรรมต่าง ๆ : หน้า 306/450

ประโยค(ตอน) - ทัศนะส่วนปลากภาค ๑ - หน้า ที่ 305 ทั้งหลายพึงหักกิ่งไม้และใบไม้เอามาเป็นต้นถักแล้ว พึงให้พวกกิญจุ หนุ่ม หรือ พวกกิญจุหนุ่มหักเพื่อประโยชน์แก่พระเดชะทั้งหลาย ถ้า แล้วให้แก่พระเดชะเหล่านั้นมีมือ หรือใบให้ คนงุนงง แล้ว ให้พึงงุ่งและผ้าห่มของคนแก่พระเดชะทั้งหลาย. ไม่เป็นปกติดี เพราะพรกฤฤดคามเลย. ไม่เป็นทุกข์. เพราะทรงผ้าถักของพวก เดียวกันนั้น. ถ้าในระหว่างทางมีสามของพวกช่างย่อม หรือ พบเห็นชาวบ้าน เหล่าอื่นผู้ชนนั้นเข้า, พึงให้ชื่อจิร. และพวกชาวบ้านที่ถูกขอเหล่านั้น หรือ ชาวบ้านพวกอื่น เห็นพวกกิญจุรุ่ง ถึงไม่แล้วเกิดความ อุตลาหะวุ่นวายพวกเหล่าใดคนกิญจุเหล่านั้น. ผ้าหล่านั้นจะมีชายหรือ ไม่มีชายตาบ มีสิ่งต่าง ๆ เช่นสีขยับเป็นต้นก็ถามกัน ไปถามเป็นปะปัง เป็นกล่ำปะปัง, ทั้งหมด กิญจุเหล่านั้นควรนึ่งงิ้วและรำให้ได้งั้น เพราะพวกเธอเดินอยู่ในฐานะเป็นผู้ถูกใจจริงจริ. . จริงอยู่ แม้ในคัมภีร์ ปริวาร ท่านก็กล่าวคำนั้นไว้ว่า "ผ้าที่ไม่ได้ทำกัมปะะ ทั้งไม่ได้ค้อมด้วยน้ำอ้อม กิญจุพึ่งงุ่งห่มไปได้ตามปรารถนา. และเธอไม่ต้อง อาบัติ, ธรรมนั้น อันพระสุดาจำทรงแสดงแล้ว, ปัญหาอันนี้ ท่านผู้กล่าวทั้งหลายคิดกันแล้ว." จริงอยู่ ปัญหาอันนี้ ท่านกล่าวหมายถึงกิญจุผู้นิงจงจริงจริ, ถ้อยกว่า กิญจุพึ่งหลายสมาคมกับพวกเดี๋ยวนี้ และพวกเดี๋ยวนี้นั้น ถวายอิวรากรอง เปลือกไมตรอง และผลไมตรอง, แม้ผ้าหล่านั้น