ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ดูข้อสมบัติของภาคแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 144
ในสองขวามว่า โจทก วา โจทาปตี วา นั่น บอกว่า โจทก มีความว่า ภูมิโจทเองด้วยคำเป็นต้นว่า "ท่านเป็นผู้ด้วยธรรมถึง ปราชิก ดังนี้ เป็นสมาทิสแก่ภิภูนั้น ทุก ๆ คำพูด.
ว่า โจทาปตี มีความว่า สังกิจอุปถัมภ์กับตน ภูมิผู้รับสั่งนั้นโจทกภูมิ น ตามคำของภูมิผู้สั่งนั้น เป็นสมาทิสแก่ภิภูส่งให้โจทกทุก ๆ คำพูดเหมือนกัน. ที่นั่นฝ่าย ภภูมิผู้สั่งนั้นโจทว่า " เรื่องที่ข้าพเจ้าได้แส น ได้ยินมอ ย ดังนี้ ก็เป็นสมาทิสแกภิภูทั้งสองรูป ทุก ๆ คำพูดเหมือนกัน.
[ อภิปรายลักษณะแห่งการโจทย์ต่าง ๆ ] ก็แปล เพื่อความฉลาดในประเภทรณการโจษ ในสิกาขาบทนี้ บัณฑิตพึงทราบตฤกษะเป็นต้นว่าดอกอย่างเดียว และผู้โจทย์ก็คนเดียว ก่อน บรรดาดอกกุหลาบเหล่านี้ ภูมิรูปหนึ่งโจทภูมิรูปหนึ่งด้วยวัตถุ อันหนึ่ง, การโจทก นี้ มีวัสดุเดียว ผู้โจทกก็คนเดียว ภูมิ ผู้ จำนวนมากด้วยกัน โจทภูมิเปนทั้งสองด้วยวัตถุ อันหนึ่ง จุดพี่อิทธิ ๕๐๐ รูป มีภูมิบุญตะยะ และภูมุนามชะเป็นหัวหน้า โอที่ท่านพระทัพพม์ลุดรรนะนั้น, การโจทนี้ มีวัสดุเดียว มีผู้โจทก์เดียว มีโจทก์ต่าง ๆ กัน. ภูมิรูปหนึ่ง โจทภูมิรูปหนึ่ง ด้วยวัสดุมาก หลายด้วยกัน, โจทมิ วัตถุต่าง ๆ กัน มีผู้โจทกคนเดียว. ภูมิผู้ จำนวนมากด้วยกัน การโจทกุมารกูด้วยกัน ด้วยวัสดุหลาย การโจทนี้ มีวัสดุคู่กัน มีผู้โจทกัด้กัน.