การผลิตน้ำมันจากเมล็ดพันธุ์ผักกาด : หน้า 405/450

ประโยค (๑) - มุมมองต้นฉบับจากแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 404 กลิ่นกิน จำเดิมแต่ปัจจุบันก้ไป พึ่งอ้อมเข้าไปในการทรศะเป็นตัน. แม้ในเมื่อสี่ วันไป ก้เป็นอัตติ แต่อ่าวน้ามน้อย, น้ำมันเพียงแต่ว่ารมลงท่านั้น เป็นอัฟโฟหรุก ย่อมไม่ถึงกันนว่า เป็นสามัีกกะ แม้น้ำมันเมื่อสดันในฉบับกานคือกัน ที่กิรุับ ประกฤนพร้อมทั้งวัตถุ ก้มีวินิจฉัยเช่นเดียวกันกับกล่าวแล้ว ในน้ำมันงา ที่ไม่มีวัถตุ้นั่นแหละ. ก็ว่าก้า กิญาณอเพื่อทำม้ำน้ำมัน จากผงแห่งเม็ดพันธุ์ผักกาด เป็นต้น ที่รับประเคนไวในปรุริต โดยเชื่อวัดแสงแดด น้ำมัน นั้นแม้เถื่่อยอามิส ย่อมควรในปรุริต ตั้งแต่ปัจจบัติไป ไม่ เจืออามิสเลย จึงครร. ในเมื่อสี่ วันไป เป็นนิศศักดิ์. ถึงนี้ เพราะกิญญทั้งหลาย นึ่งผงเม็ดพันธุ์ผักกาดและเมล็ดาง เป็นต้นและคั่วเมล็ดคละทุ่งแล้วกระทำน้ำมันอย่างนี้; นั่นน น้ำมันของ กิญญทั้งหลายเหล่านี้พวกอนุญัมบัณฑา แม้เจืออมิสคิววในเวลา ก่อนกัน ก็เพราะวัตถุเป็นยาวชีวิต จึงไม่มีโทษ ในการับประเคน พร้อมทั้งวัตถุ ฯ นี้แหล, น้ำมันเม็ดพันธุ์ผักกาดเป็นต้น ที่คนทำเอง พิษบริโภค โดยกรมบริโภคปราศจากอามิสอย่างเดียวได้ตลอด 3 วัน. น้ำมันที่กุรับประเคนเมล็ดพันธุ์ผักกาดเป็นต้น ที่เป็นอุคคศิฺต ไม่ควรลิ้นกิน ควรแต่ในการใช้ลอยบางออ. แม้เมื่อสี่ วันไป ก็ไม่เป็นอันติ. น้ำมันที่กุรับประเคนเมล็ดพันธุ์ผักกาด มาเจาะและเมล็ดคะหวัง เพื่อ ต้องการจะทำมัน แล้วท่าในวันนั้นนั่นเอง เป็นสัตตาหลัก, ทำในวันรุ่งขึ้น ควรบริโภคได้ 3 วัน. ทำในวันที่ ๑ ควรบริโกลได้