ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ดูองค์สมุนปลาสากแกะภาค ๑ - หน้าที่ 350
พระภาคเจ้า ทอดพระเนตรเห็นสันติภาพหลายกเลื่อนกลาด แล้วทรง
ดำริว่า "ไม่มีเหตุในการที่จะยังคะรกษาไทยให้ตกไป, เราจึงแสดง
อุบายในการใช้สอย แก่อภิญญาเหล่านี้" แล้วทรงกระทำธรรมมีภา
ตรัสเตือนภิญญาทั้งหลาย.
ข้อว่า สกล นิจกุฏิปี สกล ปรฤติปี ได้แก่ นั่งและนอนแล้ว
ครั้งเดียว.
บทว่า สามมุตต มีความว่า พึงถือเอาโดยประการที่ตนคัด
เอาเป็นวงกลม หรือเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสจากชายข้างหนึ่ง จะประมาณ
คืนหนึ่ง, แก่ภิญญือมือลาดพิงลดลงในเอกเทศ หรือชื่อออกแล้ว
ลาดให้ผสมกันโดยนับดังกล่าวในบทนี้นี้เทียว, สันติภคูพูลแล้ว
อย่างนี้ จะเป็นของมันเองขึ้น. คำที่เหลือก็อรณรับทั้งนั้นและ
สมุฎฐานเป็นดัง แห่งสิกขาบทนี้ เป็นเช่นเดียวกับเทวาคลิกขบตอน
เพราะเป็นทั้งก็รยาฯและอธิษฐานะะ นี้นี่แหละ.
นิสิทนสันตฏกสาบท จบ.
ก็บในสันตด ๕ ชนิดเหล่านี้ สันตัด ๓ ชนิดข้างต้น ผู้อภิบาล
พิทธราวา กระทำวินัยกรรมแล้วได้มา ไม่ควรใช้สอย, ๒ ชนิดข้างหลัง
ทำวินัยกรรมแล้วได้มาจะใช้สอย ควรอยู่.