เครื่องดักสัตว์และการป้องกันลูกศรในพระธรรม : หน้า 56/450

ประโยค - ทุดสนับปลาสำหรับกาปกภาค 2 - หน้าที่ 56 อาวุธที่เขาถาวว่า " ขอท่านจงรับอาวุธนี้ไว้" ภิกษุจะรับแม่ทั้งหมด ด้วยดังว่า " เราจักทำให้เสียหายแล้วกระทำให้เป็นกัปปิวัตต์ " ดังนี้ ควรอยู่ เครื่องจับสัตว์ มีเทหดปลาปลาและข่ายดังเป็นต้นก็ดี เครื่อง ป้องกันลูกศร มีโล่และตาข่ายเป็นต้นก็ดี เป็นอนามตลอดอย่าง ก็รับเครื่องดักสัตว์ และเครื่องป้องกันลูกศรที่มามเพื่อเป็นเครื่อง ใช้ของ ทีรุก ตาข่ายภิกษุจะถือเอาว่า ดังว่ " เรายังผูกจึงไว้ หรือพันเป็นนัตรีเว้องบนแท่งอาสนะ หรือพระเจดีย์" ควรอยู่ เครื่องป้องกันลูกศรแม่ทั้งหมด ภิกษุจะรับไว้เพื่อใช้เป็นมูลค่าแห่งสิ่ง ของ ก็สมควร. เพราะว่า เครื่องป้องกันลูกศรนี้ เป็นเครื่องกันการ เบียดเบียนจากคนอื่น ไม่ใช่เป็นเครื่องทำการเบียดเบียน. จะนี้แล. จะรับโล่ด้วยดังว่า " เรายกเป็นภาชนะแม้ไม่สี้น" ดังนี้ ก็ควร. เครื่องดนตรีมีพินและกลอเป็นต้น ที่ขังด้วยหนัง เป็นอนามต. แต่ในครูที่นกกล่าวว่า " ตัวกลอ (หนังชะนากขึ้นกลอ) ก็ดี ตัวพิน (สายชิงพิน) ก็ดี รางปลาก็ดี: หนึ่งที่เขาเปิดไว้ที่ขอบปาก สายแล้ว. ในท่านแห่งว่าหนังชะนามะขึ้นกลอ กล่าวว่า เกร่าสังฆะ. พินที่ ชิงสายแล้ว กล่าวว่า วิณาสังฆะ. คำทั้งสองนี้ เป็นชื่อแห่งกลอที่ขึ้นหนังและพินที่ยัง สายแล้ว. ในท่านแห่งว่า หนังชะนามะขึ้นกลอ กล่าวว่า เกร่าสังฆะ สายชิงพิน กล่าวว่า วิณาสังฆะ ก็มี ดังในวัิวติในหนฑฏุก อั้งอีงอรรถกถากรณี แก่ไว้วา เกรอาที่นิวินทูปราณสมโภ เกรีอนาสงฆาโค ศวิคพุ พิงทราบว่า ประชุมเครื่องอุปกรณ์นี้นั้น กลอเป็นดังนี้. กล่าวว่า เกรอ่าวสังฆะ. รางกลอและรางพินที่ยังไม่ได้ขึ้นหนังและสิงสาย กล่าวา ดูอุปโภปราย: - ผู้ชำระ