ทอดสนมปาสำกากเปล ภาค ๑ ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 72
หน้าที่ 72 / 450

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงแนวคิดความเป็นมนุษย์และการตีความหมายของคำสอนทางศาสนา เช่น ความเห็นเกี่ยวกับสิกขาบทและบทบาทของพระอุทายีระในคำสอน พูดถึงความสำคัญของการเป็นมนุษย์และการปรับปรุงตนเองในทางธรรม การให้ความสำคัญกับคำสอนเพื่อการพัฒนาจิตใจและการปฏิบัติตนที่เหมาะสมในเงื่อนไขต่างๆ

หัวข้อประเด็น

-ความเป็นมนุษย์
-สิกขาบท
-การตีความคำสอน
-บทบาทของพระอุทายีระ
-การพัฒนาจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ตอน) - ทอดสนมปาสำกากเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 72 คำว่า "ฉันก็เป็นมนุษย์" หล่อนก็เป็นมนุษย์" เป็นต้น แล้วกล่าวด้วยถ้อยคำพาดพิงญงงๆ อย่างนี้ว่า "หล่อนสมควรให้ญงแกล้ง" คำว่า อติฏิ จ โหติ เป็นต้น มีวัดังกล่าวแล้วในตอนนั้นเอง. พระอุทายีระเป็นอาทิตย์มิกะในสิกขาบทนี้ ไม่เป็นอาบัติเท่ากับผู็เป็นอาทิตย์มิกะ นะนี่แหละ. บทาธิษฐานธรรมดาว จบ. ปฏิณณะทั้งปวงมีฤทธิ์ฐานเป็นตน เหมือนทุจลาจากสิกขาบท แม้วินิจฉุตูหลาย ก็มีอรรถชัดเจนนัน้ ด้วยประการะนี้. พรรนาสังกมิสสิกขาบทที่ ๕ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More