พระเวทพระฤทัลของอวตา๎ๅ : หน้า 184/450

ประโยค(ตอน) - ดูดซับมันปลาสักกษาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 183 [แก้อรรถตอนพระเวทพระฤทัลของอวตา๎ๅ] สองบทว่า หฤโฆ อุกโค ได้แก่ เป็นผู้ดีแล้ว และมี กายในผู้นั้นแล้ว ได้ยว่า พระเวทนั้นนิคิดว่า "พระผู้พระภาคไม่ทรงอนุญาต วัตถุ & เหล่านี้, บัดนี้ เราจักอาจเพื่อทำสงเคราะห์" ดังนี้ จึงได้ แสดงอารมณ์ลิโลดแก่พระโกลกิ ไม่รู้ว่าทั้งที่ตนจะพึงบังเกิดใน อสูรแล้วสุข แต่ซึ่งใกล้บ้านพระสังฆเฐปิโจ ว่าเรือง เปิบานว่า "บัดนี้ เราได้อุบยายเพื่อทำลายสงฆ์" เหมือนดัง บุรุษผู้ประสงค์จะกินยาพิฆาต หรือประสงค์จะเอาเชือกผูกคอคอย หรือประสงค์จะเอาศัตรรมาฆ่าตัวตาย ได้ดังอุทยานอย่างใดอย่างหนึ่ง มี ยาพิษเป็นต้น ไม่รู้จักทุกข์ คือ ความตายแม่ก็ถึงบ้านา เพราะการ กินยาพิษเป็นต้นนั้นเป็นปัจจัย เป็นผู้ร้ายเกินบันไดบ่อนอยู่ ฉะนั้น จึง พร้อมด้วยบริวารกจากที่นั่ง ถวายบังคมพระผู้พระภาคเจ้า ด้วยความ เป็นผู้ร้ายแม่แล ได้กระทำประทับนิคแล้วหลีกไป กี ในคำว่า เต มะ อิมิห์ ปญฺญิโ จตุธิ สมาายา สุตตนุ นี้ แม้อนพระเวทว่าดควรกล่าวว่า อิมินา ปญฺญา วาตฺตุนัง ไม่ทันได้สงเกตความผิดพลาดแห่งวิโตี ด้วยอำนาจแห่งวิโตีเนือง ๆ ว่า เต มะ อิมิห์ ปญฺญิห์ วุตฺตุน ชณ สญฺญาปลาสาม (พวกเรา นั่งก็ยังประทานให้ยนยอมด้วยวัตถุ ๕ เหล่านี้) ดังนี้ จึงกล่าวตาม ควรแก่ความบริพึงเนื่อง ๆ นันแลว่า เต มะ อิมิห์ ปญฺญิห์ วุตฺตุน...