การบริโภคในพระธรรม : หน้า 366/450

ประโยค(ตอน) ทูตองค์สมบัติการแปล ภาค ๑ หน้าที่ 365 ตอบว่า "ปัจจัยเหล่านั้น แม้ฉันพวกคฤหาสน์ถ้วย ก็จริง แต่ ชื่อว่าเป็นของพระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าเท่านั้น บัญฑิตพิธีพูราว่า "พระเสฏะเหล่านั้น บริโภค ปัจจัยของพระผู้มีพระภาคเจ้า." ก็ธรรมาทายสูตร เป็นเครื่องสาาก ในการบริโภคปัจจัยของพระผู้มีพระภาคเจ้านี้. การบริโภค ของพระองค์นั้นก็หลายชื่อ สามบริโภค. จริงอยู่ พระอินทาภพทั้งหลายเหล่านั้น ชื่อว่าเป็นเจ้าของบริโภค เพราะล่วงความเป็นทาสแห่งตนหาได้แล้ว บรรดาการบริโภคทั้ง ๔ นี้ สามบริโภค และทายซบูบริโภค ย่อมควรแก่กิริยาทุกอำพวก. อินบริโภค ไม่สมควรเลย ในไภบริโภค ไม่มีคำพูดดังเลย. [อธิบายการบริโภคอีก ๔ อย่าง] การบริโภคเมื่อต่อ ก็ คือ ลัชชีบริโภค ลัชชีบริโภค ย่อมมีบริโภค อยไม่มีบริโภค บรรดาการบริโภค ๔ อย่างนั้น การ บริโภคของลัชชีภิกษุร่วมกับลัชชีภิกษุ สงวน. ไม่พึงปราบอาบัติเธอ. การบริโภคของลัชชีภิกษุร่วมกับลัชชีภิกษุ ย่อมควรตลอดเวลาที่เธอ ยังไม่รู้ เพราะว่าธรรมวถิกนั้นเป็นลัชชีสมแต่เราไม่มี. เพราะ ฉะนั้น พึงว่ากล่าวเธอโลในเวลารบว่าเธอเป็นลัชชีว่า "ท่านทำการ ละเมิดในกายวาจาและวิจารณ์ การทำนั้น ไม่สมควรเลย, ท่านอยู่ ได้กระทำอย่างนี้". ถ้าเธอไม่อื้อเพื่อยังคงกระทำอีก, ถ้ายังขึ้นทำ การบริโภคร่วมกับลัชชีกัน, แม้เธอจะกลายเป็นอัลลัชชีไปด้วย ฝ่าย