วัตถุแห่งความแตกแยกในธรรม : หน้า 187/450

ประโยค (ตอน) ดูถอดสมันปลาสกอกแกะกาเปล่า ภาค ๑ หน้าที่ 186 "วัตถุ주ะทำความแตกแยกกันมี ๑๘ อย่าง" ถึงภาควัตถุูเหล่านั้น มาแล้วในขั้นตอนโดยนัยเป็นต้นว่า "คุ้กก่อนอุบาส" ภูมในธรรม- วิ้นวันนี้ ย่อมแสดงธรรมว่า "ธรรม" ดังนี้. เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้า จักพรรณนาเนือความว่า วัตถุูเหล่าน้นในบัญชะนั้นแสดง: อันนี้ สังเกตนี้ แม้ใด อาศัยวัตถุูเหล่านี้ ขอยมโดยเหตุอื่นอีก ๕ ประการ คือ โดยกรรม ๑ โดยอุทธศ ๑ โดยโหวาท ๑ โดย อนุสาวนา ๑ โดยการจับสลาก ๑ ข้าพเจ้าแจ้งประกาศสังเกตนั้น ในอาศน์นัน้นแลง. แต่โดยสังปปในคำว่า "ถือเอาธรรมที่เป็น ไปเพื่อความแตกแยกกัน" นี้ ผู้คล้ายพึงทราบเนือความอย่างนี้ว่า "ถือเอาเหตุที่เป็นไปเพื่อกรดการทำลายสงฆ์" คือ อันสามารให้สำเร็จ การทำลายสงฆ์ได้." บทว่า ปกคุฬ ได้แก่ ประองค์ คือ ยกอย่าง ทำให้ปรากฏ. บทว่า ติกุณวิจ มีความว่า ยืนยันให้เป็นอย่างที่ถือเอาและ คืออย่างที่ยกย่องแล้วนั่นและอยู่ ก็เพราะอธิทธนัน ย่อมเป็นอัน ภิญญูประองค์และยืนขออยู่เช่นนั้น. แสดงและไม่สะดุ้ง. จะนั่น ในบทภาษะพระผู้พระภาคเจ้าจิตตรัสว่า "พิงแสดง" และว่า "ไม่พิงสละคืน" ดังนี้. คำว่า ภิกขุวิธี เอกมสูต วณฺโญ มีความว่า ภิกขูนั้น เป็น ผู้ถผนพรรคสิกิฏิภิกขุเหล่านั้นจะพูงกว่าด้วยอย่างนี้. ที่ในบทว่าชนะแห่งบทว่า ภิกษุ นี้ มีวิจฉัยดังนี้:- คำว่า เย ปสนฺตุ มีความว่า ภิกษุเหล่าใดเห็นภิกษุนี้ผู้ยกย่องขึ้นอยู่