พระเวววฬิริ: ตำนานอุทยานและประวัติศาสตร์ : หน้า 121/450

ประโยค (ค) - ดูดอนํ้าสมุนไพรจากกษัตริย์แปล ภาค ๑ หน้า 120 สงฆาทิเสสกาบที่ ๘ ปฐมฤกษ์ โสภาสิกาขอบ ณ ทุกอิโกสิกาขาวทว่า เถน สมยฺ พุทโธ ภควา เป็นต้น ข้าพเจ้าใกล่าวต่อไป :- พึงทราบวินิจฉัยในทุกอิโกสิกาขาบานนั้น ดังนี้ :- [ ประวัติพระเวววฬิริ ] คำว่า วฤวัน ในคำว่า อุทานนั้น ได้ชื่อ แห่งอุทานนั้น ได้ล้อมรอบไปด้วยออกไผ่ และกำแพงสูง ๑๘ ศอก ประกอบด้วยชิงเทิน (ชุ่มประตู) และ ป้อม มีสีเขียวชอ่ม เป็นที่ร่มเย็นใจ ด้วยเหตุนี้ จึงเรียกกันว่า " วฤวัน." อันนี้ ชนทั้งหลายได้ให้หมายแก่พวกกระแตในอุทยานนี้, ด้วยเหตุนี้ อุทยานนั้น จึงชื่อว่า " กล่นกนิ้วปะ.." ได้ยินว่า ในกาลก่อน พระราชทานองค์ใดพระองค์หนึ่ง ได้ เสด็จมาประสาท ณ อุทยานนั้นรมมิเนาะเพราะน้ำจันทร์แล้ว บรรทม หลับกลางวัน. แม้บริวารของพระองค์ ก็พูดว่า " พระราชา บรรทมหลับแล้ว" ถูกดอกไม้และผลไม้ย้อมนใจ จึงพากันหลีก ไปทางโน้นทางนี้. ขณะนั้น งูเห่า เลื้อออกมาจากต้นไม้ไม่มีโพรง ต้นใดต้นหนึ่ง เพราะกลิ่นสุรา เลื้อยมุ่งหน้าตรงมาหาพระราชา รุกขาวดาเหมือนนั้นแล้วก็ว่า " เราก็ชาวชีวิตคู่พระราชา"