การจำพรรษาและภิกษุในเสนาสนะ : หน้า 442/450

ประโยค (ตอน) - ดูท่อมสนับปลากภาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 441 จำพรรษาแล้ว..! แท่งจริง บันทึกพึงเห็นนึกคิดในคำว่า อุปสมุฬุ นี้ ดูในคำว่า อุปสมุฬุ เป็นตัน. ความว่า "เข้าสู่ดูฝนและอยู่แล้ว" (เข้าจำพรรษาและวาระนาแล้ว). และบทว่า อุปถุย์ นี้ สัมพันธ์ด้วยคำว่า "ถวายปลุ ภิกษุ ฯ เสนานสตู วิธรุโต" แปลว่า ภิกษุอยู่ในเสนาสนะ เห็นปานนั้น." ท่านกล่าวอธิบายไว้อย่างไร ? ท่านกล่าวไว้ว่า "ภิกษุเข้าถึงฤดูฝนและอยู่แล้ว" (เข้าจำพรรษาและวาระนาแล้ว จะอยู่ในเสนาสนะ) ปฏิรู้กันว่าบำเพ็ญติดต่อกัน มักเป็นผู้อยู่ในแห่งภาวิกฤกษ์ผู้ อยู่จำพรรษาแล้ว; จะ นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจะไม่ทรงทำการ วิจารณ์พยัญชนะ ที่ครุ่งรุ่งยิ่งนี้ แสดงบุคคลผู้ควรแก่การเก็บจีวรอย่างเดียวในบทปาฐะ จิงรัตตัวว่า "อุภารสงฺษ" ดังนี้ ถึงบว่า อุภารสงฺษ นั้น ก็สัมพันธ์กับคำว่า "ภิกษุเมื่ออยู่ในเสนาสนะ." จริงอยู่ ในคำว่า อุภารสงฺษ นี้ มีใจความดังนี้ว่า"อยู่ในเสนาสนะทั้งหลาย ของพวกภิกษ์เมื่อจำพรรษาแล้ว." มีคำอธิบายว่า "ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งอยู่ภายในแห่งภูกุฟังผู้เห็นปานนี้." ลักษณะแห่งป่า ข้างเข้าได้กล่าวแล้ว ในวรรคานาแห่งอินทนาทน. ส่วนความเปลกกันดังต่อไป:- ถ้า วัดมีเครื่องล่อม พึงตั้งแต่เสา