ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - จุดอ่อนที่บาปกกามาเปล่า ภาค ๑ หน้า 388
ในอธิฐานวิสัยนั้น อธิฐานมี ๒ อย่าง. ถ้ามาตอยู่ในหัตถบาส
พิงเปล่าว่า "อิม ปุตฺต อภิษฺฐามิ ข้าพเจ้าอธิษฐานมาตรใบทีนี้."
ถ้ามาตนั้นอยู่ภายในห้องดีดี ที่ปราศจากชั้นบนก็ได้ ในวิหารใกล้เคียง
ก็ภิญูกำหนดสถานที่ทำดังกล่าว แล้วพิงเปล่าว่า "เอาต ปุตฺต อภิษฺฐามิ ข้าพเจ้าอธิษฐานในอธิษฐานในบัดนั้น" ก็ภิญูผู้อธิษฐาน
แม้อธิษฐานรูปเดียวก็ครอบ. แม้อธิษฐานในสำนักงานของภิญญอื่นก็ครอบ.
การอธิษฐานในสำนักงานของภิญญอื่นมีอันสิเศษต่อไปนี้: ถ้าหเกิด
ความเคลือบแคลงว่า "มาตร เราอธิษฐานแล้วหรือไม่หนอ" ดังนี้,
อีกรูปหนึ่งจึงเตือนให้ท่านได้คิดความสงสัยเสีย. ถ้ากุญบางรูปได้จำนวน
มา ๑๐ ใบ ตนเองประสงค์จะใช้เฉพาะหมดทีเดียว, อย่าพึงอธิษฐาน
ทั้งหมด. อธิษฐานมาตรใบหนึ่งแล้ววันรุ่งขึ้นปฏิญาณธนธนนันแล้ว
พึงอธิษฐานใบใหม่. โดยอุบายนอาจจะได้บริการ (การคุ้มครอง)
ตั้ง ๑๐ ปี.
[ว่าด้วยการขาดอธิษฐานของมาตร]
ถามว่า "การขาดอธิษฐาน พึงมีเกิกยู่มิประมาทอย่างนี้
ได้หรือ ?"
ตอบว่า "พึงมีได้."
หากว่า ภิกษุนี้ในบทมาตรแก้วิอื่นก็ดี หมุนไปผิดดีดี
บอกลาสิกขาดีดี กระทำจะเสกดีดี เพศของเธอกลับดีดี ปัจจุบันธรรม