การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ช่างทุกในพระพุทธศาสนา : หน้า 430/450

ประโยค(ตอน) - ดูดซับมันปลาสำหรับแปลภาค ๑ - หน้าที่ 429 ทุก ๆ ผง (ทุก ๆ ช่วงผง) แก่ภิกษุผู้ช่างทุกอ่อนถึงที่สุด(จนสำเร็จ)." แม้คำนัน กล่าวว่า "ท่านกล่าวหมายเอาประมาณนี้นะ และ" จริงอยู่ ประมาณเองอย่างต่ำก็ได้ จึงถกกันว่า อิ้วว และ [อธิบายกานใช้ช่างทุกด้วยศัสกปียะเป็นต้น] อันนี้ บัณฑิตพึงทราบญาณในคำว่า ยายเฉ็ด ปัญญา ทุกภูมิ นี้อย่างนี้ - จะกล่าวถึงด้านก่อน ที่ภิกษุของเองเป็นอักปียะ ด้ายที่ เหลืออันบังเกิดขึ้นด้วยอำนาจแห่งญาณนั้นเป็นอักปียะ. แม้ช่างทุก ก็ไม่ใช่ญาณและไม่ใช่นฺบารมี ภิกษุได้มาตรวยการของ เป็นอักปียะ. ช่างทุกที่เหลือเป็นกันปิยะะ บรรดาค่ายและช่างทุกเหล่านั้น ค่ายที่เป็น อักปียะ เป็นนิสสังค็ัยแกภิกษุผู้ให้ช่างทุกที่เป็นอักปียะทอ โดยนีย ดังกล่าวแล้วในก่อน. อันนี้ เมื่อภิกษุให้ช่างทุกที่เป็นอักปียะนั้นแสดงออกที่เป็นอักปียะ เป็นทุกภูมิ เหมือนเป็นนิสสังค็ัยในเบื้องต้นนั้นแลง เมื่่อภิกษุให้ชุก อักปียะนันแปล ทอดค่ายกับปียะและทอดค่าย ถ้าอิรองเป็นอุดคระทนมา เนื่องกันเท่าในประมาณแห่งจริบขนาดเล็ก อย่างนี้ คือ ตอนหนึ่งสำเร็จด้วย ด้วยค่ายเป็นกัปปะสอง ๆ ตอนหนึ่งสำเร็จด้วยค่ายอักปียะ. เป็นอัติตย ในทุก ๆ ตอนไทสำเร็จด้วยค่ายอักปียะ. เป็นทุกภูมิใน (ตอนที่สำเร็จ ด้วยค่ายเป็นกัปปะ) นอกนี้ อย่างนั้นเหมือนกัน ถ้ามีหลายตอนหย่อน กว่าขนาดจิรที่ควรรักษาเป็นอย่างต่ำนี้ โดยที่สุด แม่นาดาเทาดวงไฟ