ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ดูทึ่สงบปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 209
คือในการรณรงค์ และการใช้ให้รอด มีวิธีฉอาบตั้งดังนี้ : เป็น
ปัจจติยทุก ๆ แห่ง ด้วยน้ำที่เป็นกาอุปิย.. เพื่อประโยชน์แก่การ
พระบูรณะตระกูลและบริโภคเป็นทุกฤๅมี. แต่เพื่อประโยชน์แก่การ
ทั้งสองนั้นเท่านั้น เป็นทุกฤๅด้วยน้ำที่เป็นกาอุปิยะ, ในการประทุม-
ร้ายตระกูลและการบริโภคนี้ เพื่อด้วยการบริโภคไม่เป็นอาบัติในการ
ใช้ให้รอดด้วยกับปิยหวา. แต่ในฐานะแห่งอานิติ ผู้กตัญญู
ทราบความเป็นอาณาตาม เพราะมีประโยคตามด้วยอาณาสช้ำ้ำ
ขาด. ในการเก็บเอง เพื่อประโยชน์แก่การประทุมร้ายตระกูล เป็น
ทุกฤๅกับปัจจติยตามจำนวนดอกไม้. ในการบูชาพระรัตนตรัยเป็นต้น
อย่างอื่น เป็นปัจติยด้วยอย่างเดียว. แต่ก็ผู้เก็บดอกไม้เป็นจำนวน
มากด้วยประโยคอันเดียว พระวิทยาธรพึงปรับด้วยอาณาแห่งปัจจติย.
ในการใช้ให้รอด เพื่อประโยชน์แก่การประทุมร้ายตระกูล คนที่
ภิญูใช้ครั้งเดียว เก็บอันมากครั้ง ก็เป็นปัจจติยกับทุกฤๅแก่กุฎนั่น
ครั้งเดียวเท่านั้น. ในการเก็บเพื่อบูชาพระรัตนตรัยเป็นต้น อย่างอื่น
เป็นปัจติยอย่างเดียว.
[อรรถาธิบายปฐมวิติติ ๖ ชนิด]
ในการร้อยดอกไม้ทั้งหลายมีกระร้อยเต็มเป็นต้น ผู้ศึกษา พึง
ทราบอุปิจดทั้งหมด ๖ ชนิด คือ คุณจริง ร้อยเต็ม ๑ โคปิยึ
ร้อยความทีร้อยคุณ ๑ เมมิ ร้อยแทหรืร้อยเสียว ๑ เวมิย
ร้อยพันหรือร้อยพู ๑ ปุริมิ ร้อยง ๑ วาิม ร้อยกรอง ๑ บรรยา
บุปผวิติ ๑ ชนิดนั้น ที่ชื่อว่า คณุติยะ พึงเห็นในดอกอุบลและ