การศึกษาภาวะแห่งพระเถรี : หน้า 300/450

ประโยค(ตอน) - ดูดซับมลทินดานสักภาค ๑ - หน้าที่ 299 ในที่นี้ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์อื่นนอกจากเรา จึงได้อ้อมงัสะนั่น เพราะเหตุนี้ พระธรรมสังกาหากราจนทั้งหลายจึงได้กล่าวว่า "ออก โอโบ อุปปลวกฉก ภูญฺญ์ ดังนี้เป็นต้น ว่าคือ โอภายโก ได้แก่ คงอยู่ คือ เหลืออยู่ อธิบายว่า "ถึงวรรเผาวิหาร อยู่ในวิหารเพียงรูปเดียว." [พระอุทายอธิษฐานตราของพระเถรี] ถามว่า "พระอุทายอะไร พระอุทายอิ่งกล่าวว่า 'ถ้่านี้พึงให้ อันตรวากาแก่เรา" ดังนี้. แก้วว่า "พระอุทายเห็นอันตรวาสกเนื้อละเอียดแน่นและเกลี้ยง จึงกล่าวเป็นเพราะความอยากได้" อีกย้นหนึ่ง ความอยากได้ในอันตรวาสก ของพระอุทายนี้เล็กน้อย แต่โกฏฐสนบติของพระเถรีถึงยอดสุด; เพราะเหตุนี้ พระอุทายจึงคิดว่า "เราจูกดูความอวดแห่งสิริระง ของพระเถรีนั้น" แล้วยังความอยากให้ได้ไม่สมเสมอ (ความอยากได้ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ) ให้เกิดขึ้น จึงได้กล่าวอย่างนี้. บทว่า อนุโมติ ได้แก่ วิริยเป็นที่สุดท้ายของทั้งหมดแห่งวิริ 5 พื้น ชื่อพินสุดท้าย คือ พินท้สุด. วิจิพิ้นอันว่า ก็ปิ หรือ เป็จอธรรมเก็บไว้แม้จะเล็กก็ไม่มี; เพราะฉะนั้น พระเถรีกล่าว อย่างนี้ ด้วยอำนาจที่ทรงจิร & ผน ตามที่พระภาคำทรง อนุญาต ไม่ได้ด้วยอามโลก จริงอยู่ ความโลกของพระธิกาสพ ทั้งหลาย ย่อมไม่มี.