สังฆิกสกัปบทที่ ๑ วิหารการสิกขาบทวรรณนา : หน้า 118/450

ประโยค(ตำรา) - ดูโดยส่วนปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้า 117 สังฆิกสกัปบทที่ ๑ วิหารการสิกขาบทวรรณนา วิหารการสิกขาบทว่า เตน สมนฺยน เป็นต้น ข้าพเจ้าจะกล่าว ต่อไป :- [ แก่รถปรุงบัญญัติเรื่องพระฉันนะ ] พึงทราบวินิจฉัย ในวิหารการสิกขาบทนั้น ดังต่อไปนี้ :- บทว่า โกลสุพี ได้แก่ ใกล้ฉันฑ์มีชื่ออย่างนี้. บทว่า โโมลิตาภาม ได้แก่ ที่วทฺร (วัด) ของท่านโมลิต- เศรษฐี. ได้ยินว่า วิหาร (วัด) นั้น ท่านเศรษฐีบูรมาว่าโมสิตให้สร้าง; เพราะฉะนั้น จึงเรียกว่า " วัดโมลิตาภาม." บทว่า อนฺนุสฺส ได้แก่ พระฉันนะเคยนเป็นมหาเด็กในเวลา พระพุทธองค์ยังเป็นพระโพธิสัตว์. ข้อว่า วิหารวตฺถู ภนฺฑ์ ชนาติ มีความว่า ข้าแต่ท่าน ผู้จิริม ! ท่านโปรดตรวจดูสถานที่สร้างวิหารอิฐ. ก็ในคำว่า วิหารวตฺถู นี้ ที่ชื่อว่า วิหาร ไม่ใช่วิมารทั้งหมด คือ อาวาส (ที่อยู่) หลังหนึ่ง. ด้วยเหตุนี้นั่นแล คฤหับดีอุปากของท่านพระฉันนะ จึงกล่าวว่า " กระมังให้สร้างวิหารถวายพระคุณเจ้า." ในคำว่า เจตียรฺถุ นี้ มีวิจินฉัยดังนี้ :- ที่ชื่ว่า เจดีย์ เพราะอรรถว่าบนปงชนทามความการพ. กล่าวว่า เจดีย์ฉันนี้ เป็นชื่อ