เขตแห่งการสวญาและการกระทำ : หน้า 419/450

ประโยค (๑) - ทิวเขาสมุนไพรสากกานแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 418 บรรดาเขต สมัย และฤดูกะเหล่านี้ ถึงเดือนหนึ่ง ตั้งแต่วันแรมค่ำหนึ่งหลังวันเพ็ญของเดือน ๗ เป็นต้น ไปจนถึงวันอุโบสถใน กาฬสินธุ์ นี้ เป็นเขตแห่งการสวญา และเขตแห่งการกระทำ แท้จริง ในระหว่างนี้ ภูเขาแสวงหน่ออาบน้ำฝน ที่ซึ่งไม่ได้ และ จะทำอาบน้ำฝนที่ได้แล้ว ควรอยู่, จะนุ่มน่ะและอธิษฐานไม่ควร ถึงเดือนหนึ่ง ตั้งแต่วันแรมค่ำหนึ่งหลังวันเพ็ญเดือน ๘ ไป จน ถึงวันเพ็ญเดือน ค่ำดิถิกา (เดือน ๑๒) ๔ เดือนนี้เป็นเขตแห่งการสวญา การกระทำ การนุ่มน่ะ และอธิษฐาน แม้ทั้ง ๔. จริงอยู่ ใน ระหว่างนี้ จะสวญาอาบน้ำฝนที่ยิ่งไม่ได้ หรือการกระทำที่ ได้แล้ว จะนุ่มน่ะ และอธิษฐาน ควรอยู่, พึงทราบเขต ๔ อย่างนี้ก่อน อันนี้ ตั้งแต่วันแรมค่ำหนึ่งหลังวันเพ็ญเดือน ๑๒ ไปจนถึง วันเพ็ญแห่งเดือน ๓ ค่ำ, เดือนนี้ ชื่อว่า ปฏิสมัย (หลังสมัย) จริงอยู่ ในระหว่างนี้ เมื่อเกิดกุฏิทำการเตือนสติ โดยนัยเป็นต้นว่า "กาลแห่งอาอาบน้ำฝน" แล้วให้จัวร คือ ผ้าอาบน้ำฝนสำเร็จจาก ที่ของคนผู้ไม่ใช่ญาติ และไม่ใช่ปาวาระ เป็นนิสสติอัปติติิติ ด้วยสภาบทนี้, เมื่อ aktuelle วาจุฏิ โดยนัยเป็นต้นว่า "ท่านจงให้จัวร