การเก็บรักษาจิรในสถานที่ต่างๆ : หน้า 281/450

ประโยค- ดูดซับสนับจากภาพคำแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 280 "เราจักเก็บไว้ที่สถา," เมื่อกิญชั้น ไปยังสถา พึงเหยียดแขนออก ไปในหัตถาบาส เก็บจิรไวที่ร้านตลาดนอก ที่เป็นทางแห่งการ เก็บไว้ คือ อยู่ในหัตถาบาส อย่างนี้ว่า "เอาเลย! เราจักเก็บจิราว นี้ไว้" แล้วพึงอยู่ในสถา หรือที่ใกล้ประดู ดู หรือไม้พิง(จิวร) จาก หัตถาบาส โดยนั้นก่อนนั่นแล. [มติต่าง ๆ ในสถานที่เก็บและการรักษาจิวร] ในวิสัยว่า สถาย วา วาวุทธูฬ วา นี้ มิวิสัยจึงดังต่อไป นี้:- พระปฐมเทวะ กล่าวไว้ก่อนว่า "ไม่มีจำเป็นที่จะต้อง อยู่ในหัตถาบาสแห่งจิวร จะอยู่ในที่ใดที่หนึ่ง จะเป็นหัตถาบาสสถานก็ดี หัตถาบาสาประดูก็ดี ย่อมสมควรทั้งนั้น" ดังนี้. ส่วนพระอุปถสถะ กล่าวว่า "เมื่อมีย้ำปามก็มีสถา มากก็มี; เพราะฉะนั้น จะอยู่ในที่ทั่วไปไม่สมควร, แต่ไม่พึงละ จากหัตถาบาสแห่งสถาและประดูก ซึ่งมิอยู่ในที่ตรงหน้าแห่งถนนที่คุณ เก็บจิรไว้, จริงอยู่ เมื่อเป็นอย่างนี้ อาจจะทราบความเป็นไปแห่ง จิวรได้" ดังนี้. แต่เมื่อกิญชั้นไปยังสถา เก็บจิราว่าในมือของชาวร้านตลาดคน ใด, ถ้าชาวร้านตลาดคนนันเล่นจิวรนันไปก็คืนไว้ที่เรือน, หัตถาบาส ถนน คุ้มไม่ได้, กิญชั้นจะต้องอยู่ในหัตถาบาสแห่งเรือนเท่านั้น. ถ้า เรือนใหญ่ ตั้งแต่รอบไปตลอดสองถนน, กิญชพึงให้รูฐั้งนี้