จุดสำคัญของตำแหน่งแปล ภาค 1 ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 280
หน้าที่ 280 / 450

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ตำแหน่งแปลในบริบทของการจัดการบ้านเรือนในสังคมไทย โดยเน้นถึงลักษณะเฉพาะของบ้านของตระกูลต่าง ๆ และการอยู่บริเวณใกล้ประตูเมือง รวมถึงข้อกำหนดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสภาและการดำรงชีวิตในชุมชน นอกจากนี้ยังมีการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของอุปจารย์และปัจจัยที่มีผลต่อการอยู่อาศัยในพื้นที่ต่าง ๆ เช่น เสียงรบกวนและจำนวนคนพลุกพล่าน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจอุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-การจัดการบ้านเรือน
-การอยู่ในสังคมไทย
-อุปสรรคในการดำรงชีวิต
-ลักษณะของบ้านตระกูลต่าง ๆ
-ความสำคัญของอุปจารย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ตอนที่ 1) - จุดสำคัญของตำแหน่งแปล ภาค 1 - หน้าที่ 279 ได้รับมอบอำนาจึงอรนะให้ตั้งขึ้นในอากาศ ก็เป็นนิสัคคีย์เหมือนกัน ก็ยันติพึงราบการกำหนดเรือนในวา ยสมี มาระ ในวิสัยว่าบ้านของตระกูลเดียวนี้ โดยลักษณะเป็นตำนว่า "เป็นเรือนของตระกูลเดียว" ดังนี้ คำว่า นานากุลสุด คาโม ได้แก้ตำแหน่งพระราชท่าน พระองค์กัน หรือ บ้านของพวกนายบ้านต่าง ๆ เช่นเมืองไพศาลและเมืองกัลสมารเป็นต้น ด้วยว่าว่า ปริกฐุตุ นี้ ท่านแสดงความที่บ้านของตระกูลต่างกัน มีอุปจารย์กัน ท่านกล่าวสภาด้วยลิงค์ตรงกันข้าม ในคำว่า "สภาย วา ทวารมูล วา" นี้ ว่า "สภาย" บทว่า ทวารมูล ได้แก้ ที่ใกล้ประตูเมือง มีคำอธิบายว่า "หรือพึงอยู่ในเรือนที่ดานเก็บวิวไว้ในบ้านเห็นปานนั้น" เมื่อก็ญู ไม่อาจจะอยู่ในเรือนนั้น เพราะเสียงอีกที หรือเพราะคนพลุกพล่าน พึงอยู่ในวา หรือ ที่ใกล้ประตูเมือง เมื่อไม่อาจอยู่ในสภา หรือในที่ใกล้ประตูเมืองนั้น พึงอยู่ในที่ฝาสุก แห่งใดแห่งหนึ่งแล้ว มาในภายในอรุณ ไม่พึงจะจากหัตถบาศ แห่งใดแห่งหนึ่งแล้ว ประตูเมืองนั้นเลย ส่วนกิจที่กุขะจะพึงอยู่ในหัตถบาศแห่งเรือน หรือแห่งจิวร ไม่มีเลย คำว่า สภาย คุณณเตน หฤทุปาเส จิวร นฤกูปปวา มีความว่า ถ้ว่า ก็ญูไม่เก็บไว้ในเรือง ไปยังสภาด้วยทำในใจว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More