พระเถรและอุบาสิกาในวิหาร : หน้า 240/450

ประโยค(ตอน) - ดูดีตามปกติักษาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 239 ปรับด้วยอาการอย่างนั้น. อธิบายว่า ไม่พึงปรับด้วยอาการสึกว่าด้อยคำของอุบาสิกาแม่เห็นปานนี้. ถามว่า "เพราะเหตุไง?" ดอว่ เพราะธรรมดว่า เรื่องที่เห็นเป็นอย่างนั้นก็มี เป็นอย่างอื่นก็มี. คีเพื่อประกาศเนื้อความนั้น พระอาจารย์ทั้งหลาย จึงนำเรื่องมาเป็นอุทาหรณ์จงต่อไปนี้:- [เรื่องพระอธิษฐานพระนั่งกับมาดูคาม] ได้ทราบว่า ในมรดลวารวิหาร พระเถรผู้เป็นอธิษฐานพระองค์หนึ่งไปสู่กระลอุปฌาก ในวันที่หนึ่ง นั่งแล้ว ณ ภายในเรือน. ฝ่ายอุบาสิกา ก็ขึ้นนั่งในสำหรับนอน. ลำดับนั้น ภูฏิอุทิศเที่ยวบินนภาคเป็นวัตรหนึ่ง อื่นที่ใกล้พระพุทธ. เห็นเข้า ได้ความสำคัญว่า "พระเถรนั้นน่าอาลัยเดี่ยวกันกับอุบาสิกา" จึงมองดูอยู่ ฯ. แม้พระเถร ก็กันดลรู้ว่า "ภูฏิอุทิศเกิดเป็นผู้มีความเข้าใจในเราว่าไม่บริสุทธิ์" ทำดังนี้ แล้วไปยังวิหาร เข้าไปสู่ที่อยู่อย่างดนแล้วนั่งอยู่ ฯ ภายในนั่งเอง. ภิกษุรูปนั้นมาแล้วด้วยตั้งใจว่า "เราจักโทษพระเถร" กระแอมแล้วเปิดประตู. พระเถราท่านของเธอ จึงทะขึ้นนอกอากาศ นั่งโดยบัลลังก์ พิงชื่อว่าเรือนยอด. แม้ภิกษุนนั้นเข้าไปภายใน ตรวจดูเตียงและภายได้ เตียงไม่เห็นพระเถร จึงแหงดูเมื่อบ่งน. ลำดับนั้น ท่านเห็นพระเถรนั่งอยู่บนอากาศ จึงกล่าวว่า "ท่านอธิบรน! ท่านชื่อว่า มิกุทธิมากอย่างนี้" ของให้บอกความที่ท่านนั่งบนอากาศนะเดี่ยวกับอาตามคามก่อนเกิด." พระเถรจึงกล่าวว่า "ท่านผู้มีอายู: นี้เป็นโทษของละเวก