ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ดอกไม้สมุนไพรสกาลปะเปลา ภาค ๑ - หน้า ที่ 208
คล้ายคำใด เรียกว่า "มัญชิกา" (ดอกไม้ชื่อ)
ระเบียบดอกไม้ที่ใช้บง หรือ ซึ่งไม่เสียบดอกอย่างทรายเป็นต้น
ทำ ชื่อว่า "วิฐิกา" (ดอกไม้พุ่ม)
บทว่า วิฑูโก ได้แก่ เทิร์น (ดอกไม้กรองบนศรีเมะ)
ระเบียบดอกไม้สำหรับประดับภูษา ชื่อ อาเวภา (ดอกไม้พวง)
พวงดอกไม้ที่ตั้งอยู่ตรงยงกล้วยวาดอาหาร ชื่อ ทับทรวง
(ดอกไม้แผลงสำหรับประดับ) พระนามเฉพาะบาทในพระบาสนั่นทื่ณะนี้ก่อน
[ว่าด้วยการวิจัยฉวยอาบิติในการปลูกเองเป็นต้น]
ก็แล้ว พึงทราบวิจัยฉวยอาบิติโดยผิดดั้งแต่ต้น ดังต่อไปนี้:-
เป็นอาบัติวิธีติ กับทุกกู แก่กู้ผู้ปลูกดอกไม้ดอกเอง ในอปุปปริทึ เพื่อประโยชน์แก้การประทุบัยรหัสกสุก. ภิกษุใช้ให้ปลูกด้วยอปุปปริทิเองเหมือนกัน ในการปลูกเองก็ดี ใช้ให้ปลูกดีก็ดีในกับปุปปิ์ เป็นทุกกูอย่างเดียว ในปุปปิ์แม่ทั้งสอง ในเพราะใช้ให้ปลูกดอก แม้มก็ ด้วยการสั่งรังเดียว เป็นปานอัตติ์กับทุกกู หรือเป็นทุกกูอ้วน แก่กูนั้น ครั้งเดียวเท่านั้น, ไม่เป็นอาบัติใน เพราะใช้ให้ปลูกด้วยกับปิโวาร ในพื้นที่เป็นกับปีะ หรือ พื้นที่ ที่เป็นอับปะ เพื่อประโยชน์แก่อารามเป็นต้น ในอาบุปปริทึ ก็วกขึ้นเป็นอัตติ์แก่อกูผู้ปลูกเอง หรือให้ปลูกด้วยอัตคำที่เป็นอับปะอะ แต่วันนี้ ท่านมิได้กแนวไว้ให้ละเอียดในมหารกตา, จำแนกไว้แต่ในมหาปรังณี อะนี้แล้ว.