การบวชและกิจกรรมในกรุงสาวัตดี : หน้า 202/450

ประโยค (๓) - ดูอีสต์มนต์ปลากากเขาปลาภ ภาค ๑ - หน้า ๒๐๑ มีความละอาย เพราะว่า ภญูสุวสวัสดีและปุ่นพุสกะเหล่านั้น เป็น ภญูสุวพักคี่ชั้นหัวหน้า แห่งภญูสุวคี่ทั้งหลาย [ประกฤทธิพาภญูพักคี่] ได้ยินว่า ชน ๕ คน ในกรุงสาวัตดีเป็นสหายกัน ปรึกษากันว่า "การกิจกรรมเป็นต้นนั้นเป็นงานที่ลำบาก เอกเกิด สาหยันทั้งหลาย! พวกเราจะพากันบวช และพวกเราเมื่อบวช ควรวบในฐานะช่วย สลัดออกเสียในเมื่อกิจการเกิดขึ้น" ดังนี้แล้ว ได้บงในสำนักงานพระอัครสาวกทั้งสอง พวกเธอมีพระราชครฯ ๕ พระรา ท่องมติคาได้ คล่องแล้ว ปรึกษากันว่า "ธรรมวาจาชนนนบท บางคราว มีมีกษีฎสมบูรณ์ บางคราว มีกบฏกี่เคื่อง, พวกเราอยู่รวมในที่แห่ง เดียวนกันเลย ฯงแตกกันอยู่ในที่ ๓ แห่ง" ลำดับนั้น พวกเธอจึงกล่าววะภิกษูชื่อบัณฑุกะและโลทิตะว่า "ท่านผู้อายุทั้งหลาย! ขึ้นชื่อว่ารุ่งสาวัดดี มีตรากุหลามล้านเจ็ดแสน ตรากุหลอยูรอบครอบเครอง เป็นปากทางแห่งความเจริญของแคว้นกาสิและ โคศลทั้งสอง กว้างประมาณ ๓๐๐ โยชน ประมาณด้วยหมู่บ้าน ๔ หมื่น ตำบล, พวกท่านจงให้สร้างสำนัก ในสถานที่ใกล้ ๆ กรุงสาวัตดิ้นั้น และ แล้วปลูกเมไม่งุ งมุน และมะพร้อมเป็นต้น สงเคราะห์ตรากุหล ด้วยดอก และผลไม้เหล่านั้น ให้พวกเด็กหนุ่มของตรากุหลวบแล้ว ขยายบริษัทให้เจริญเถิด." ๑. คน คือ ปิณทุกะ ๑ โลภะ ๑ เมดตะ ๑ กุมทะ ๑ อัสดิ ๑ ปุญพุสกะ ๑ บวชแล้ว เรียกว่า ภญูสุวพักคี่ แปลว่า มีพล ๖ ๒. นิครณฤทธานดี อุปปุนกิจจาสุส นิพทานฤฐานติ โยธานาปโร ๑ / ๔๕๓ /