ทุติยสนัมปถากาาา กาาา ก - หน้าที่ 64 : หน้า 64/450

ประโยค - ทุติยสนัมปถากาาา กาาา ก - หน้าที่ 64 บัดนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อจะทรงแสดงชนิดแห่งอาบัติ โดยผิดสาตร ด้วยสามารถแห่งอาการมีการพูดชมเป็นต้นหล่านี้ พาดพิง ถึงจวนนรรจร และใส่สมรรถ ของกิริยาผิดต่อหน้า มีฉันทปรรน พูดคะมาณฤกาม จึงตรัสว่า อิติ จ โธ อิติสุภณี เป็นต้น เนื่องความแห่งหล่านั้น พึงทราบตามนัยที่กล่าวแล้ว ในกยาสังสะคะ นั่นแหละ ส่วนความแปลกกันดังต่อไปนี้:- บทว่า อธิญาณ คือ เบื่องต่ำตั้งตรากาวัญลงมา. บทว่า อูฬมานุปูนุปส คือ เบื่องบนตั้งแต่มนเทตเข้ามาไป. บทว่า อุปกูปก คือ บนตั้งเรากาวขึ้นไป. บทว่า อรฺธานฺมานุปก คือ ต้ตั้งแต่มนเทตล่างลงไป. กีราการบูญ (ไหว้สา) และมนเทตาเข้าใน เขตแห่งทุกฺฎ ฯพะฬในสภาขบนี้ เหมือนในกยาสังสะคะของนาง ภิญฺญูณี. แท้จริง พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมทรงบัญญัติครูกามิ ให้ส่วนเหลือหาไม่ได...