การเผยแพร่ความรู้ในพุทธศาสนา ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 199
หน้าที่ 199 / 450

สรุปเนื้อหา

การอธิบายถึงความสำคัญของการเผยแพร่และการศึกษาในพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงแนวทางการช่วยเหลือกันในสังคมพระสงฆ์ ซึ่งทุกคนควรเปิดเผยความรู้และให้การสนับสนุนซึ่งกันและกันเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของสังคมพระสาวกในอุดมคติว่าด้วยหลักธรรมคำสอนที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้... ข้อมูลที่นำเสนอมีความสำคัญในการสร้างสรรค์ชุมชนที่มีความเข้าใจในธรรมชาติของลาภบาปและเมตตาธรรมในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-การเผยแพร่ความรู้
-หลักธรรมในพุทธศาสนา
-อนภิกษุและความยุติธรรม
-การสนับสนุนกันในชุมชนพระสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(๑) - ดูเดียวสมดุลาปสากกแปลภาค ๑ - หน้าที่ 198 ซึ่งอนุสาวนี. บทว่า อุณหทปรียายปนเนสุข ได้แก่ นับเนื่องในอุณหท ค่ำของอุณหท เป็นรบไปรปฏิในอุนเทาเพราะท่านสงเคราะห์อย่างนี้ว่า "อาบิ มีแก่ท่านผูใด ท่านผู้นั้น พึงเปิดเผย." สองบทว่า สาหรมฎิกิ จุฬาโน ได้แก่ อนภิกษุทั้งหมดหลายว่าอยู่โดยชอบธรรม. นี้ เป็นทุติยาวัตถดลในอรรถแห่งตยีย-วิภิต. อธิบายว่า "อนภิภายทั้งหลายว่าด้วยลาภบาป ที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ อนได้มาว่า "สาหรรมฎิกิ" เพราะเป็นลักษณะอันสาหรรมิกิ ๕ พึงศึกษา หรือ เพราะเป็นของ สาหรรมิค ๕ เหล่านั้น." คำว่า วิรมถณยมกฺโฏ มง มอนาย มีความว่า พวกท่านว่า กล่าวข้าพเจ้าด้วยคำใด, จงเลิกจากคำนั้น ตามคำของข้าเจ้า. มีคำ อธิบายว่า "พวกท่าน จงอยู่กว่าคำนั้นนะข้าพเจ้า." คำว่า วุฑฺฏ ฯ สาหรมน มา ความว่า ท่านผู้มีอายุ จงว่า กล่าวด้วยลาภบาปอันเป็นสาหรรม หรือ ด้วยคำเมียนอันอันเป็นสาหรรม คือ เป็นไปเพื่อความเลื่อมใส. สัพพว่า ยทิท เป็นนิบาต ลงในอรรถ คือ แสดงเหตุแห่ง ความเมาใจ. ด้วยคำว่า ยทิท นั้ย ย่อมเป็นอันท่านแสดงเหตุแห่ง ความเมาใจของบริษัทอย่างนี้ว่า "การพูดแนะนำประโยชน์แก่กันและกัน และการยังกันและกันให้ออกจากอาบัติได, บริษัทเจริญแล้ว ด้วยการ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More