ความสำคัญของการรับประทานอาหารในภิกษุ ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 408
หน้าที่ 408 / 450

สรุปเนื้อหา

บทสนทนาเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวของภิกษุในเรื่องการรับประทานอาหาร โดยพูดถึงแนวทางที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสและการแยกแยะประเภทของอาหาร เช่น เนยใสและเนยขุ่น รวมถึงข้อตกลงในการใช้ของที่เกี่ยวข้องกับอาหารอาจเกิดอาบัติได้ โดยเฉพาะเนยที่ผสมกัน ความสำคัญของการรักษาศีลและวิธีการคำแนะนำจากพระอุปลสักระนั้นจะสามารถสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

-อาหารในพระพุทธศาสนา
-การรับประทานของภิกษุ
-ข้อกำหนดเกี่ยวกับอาหาร
-ทัศนคติเกี่ยวกับเนยขุ่น
-การไม่ให้เกิดอาบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ฉบับ): - ทิวด่วนมตาปลาสกาทำปลก ภาค ๑ - หน้าที่ 407 ในปฐพีด ไม่ควรเลย. สมจริง ดังคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า "ภิกษุทั้งหลาย ! ถ้ากิญจุรับประคบนปลอดในเวลาวิภาค เฉยในเวลาวิภาค ครง ในเวลาวิภาค, ถ้ากิญจุบริโภคจังมันปลอดในเวลาวิภาค, ถ้ากิญจุรับประเคนมันปลอดในเวลา เฉยในวิภาค ครองในวิภาค, ถ้าบริโภคมันในเวลานั้น ต้องทุกกฎ ๒ ตัว, ภิกษุทั้งหลาย ! ถ้ันปลว ภิกษุรับประเคนในภาค เฉยในภาค ครองในวิภาค, ถ้ากิญจุบริโภคมันนั้น ไม่เป็นอาบัติ" ดังนี้. แต่พวกอันตตาสิกาถามพระอุปลสักระว่า "ท่านขอรับ ! เนยใส เนยขุ่น และเปลวมัน ที่กิญจุเจริญรวมกันแล้วเกอะแยะ ควรหรือไม่ควร." พระอุปลตอบว่า "ไม่ควร อาวุโส ! ได้ฉันว่า พระเถร รังเกียจในเนยใส เนยขุ่น เปลวมัน ที่กิญจุเจริญรวมกันแล้ว เกอะแยะ ออกนี้ ดูในกามันมันจี่เขียวแล้ว. ภายหลัง พวกอันตตาสิกาถามท่านหนักขึ้นว่า "ท่านขอรับ ! ก่อนนมสมัคดี หยดเปรียงดีดี มีอยู่ในเนยขุ่น, เนยขุ่นนั่น ควรไหม ?" พระเถรตอบว่า "ผู้มีอายุ แม้นเนยขุ่นนั่น ก็ไม่ควร." ลำดับ นั่น พวกอันตตาสิกา จึงถามท่านว่า "ท่านขอรับ ! น้ำมันที่เขียว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More